opisany na odwrocie: LEBENSTEIN 56/ Figura hieratyczna
REPRODUKOWANY:
Jan Lebenstein. Warszawa-Paryż. Prace z lat 1956-1972, wyd. Zachęta, Warszawa 2010, s. 29.
Jan Lebenstein. Promenade, wyd. Galeria aTAK, il. 8, s. 21.

WYSTAWIANY:
Jan Lebenstein. Pieczęć Erosa i Thanatosa. Paryż lata 60., Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, 25 czerwca- 28 sierpnia 2010.
Jan Lebenstein. Promenade. Obrazy i rysunki z lat 50. i 60. XX wieku, Galeria aTAK, Warszawa, 27 kwietnia- 30 czerwca 2012.

Polski malarz i grafik. Jego twórczość to oryginalna odmiana malarstwa figuratywnego przemawiającego do widza językiem surrealistycznym i abstrakcyjnym. Studiował pejzaże miejskie, poetyckie transpozycje figury ludzkiej, pełne ekspresji kompozycje fantastyczno-symboliczne o motywach zwierzęcych. Parafrazował motywy zaczerpnięte z literatury, głównie z Biblii i antycznej mitologii. W jego pracach ujawnia się też fascynacja reliktami archaicznych kultur – asyryjskiej, babilońskiej i egipskiej. Wszystko to sprawia, że na rynku sztuki dzieła Lebensteina stanowią odrębną, oryginalną propozycję artystyczną. Cykl Figur, do którego należy prezentowana praca, zamyka w sobie rozumienie istoty życia, trwania, śmierci, erotyzmu. Za ten cykl Lebenstein został nagrodzony Grand Prix na 1. Międzynarodowym Biennale Malarstwa Młodych w Paryżu w 1959 r.

Absolwent warszawskiej ASP (1948-54), należy do grupy najwybitniejszych polskich malarzy i rysowników. Przełomowym momentem w karierze artystycznej Lebensteina było otrzymanie w 1959 roku Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu. Od tego momentu twórczość artysty weszła na wielkie międzynarodowe salony zdobywając sobie wielkie uznanie krytyków i publiczności, dzięki wydarzeniom takim jak indywidualna wystawa w paryskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej w 1961 roku. Kolejne pokazy, w Amsterdamie, Nowym Jorku, Rzymie, Oslo czy Berlinie, tylko utwierdzały pozycję Lebensteina stawiając go w ścisłej czołówce światowego malarstwa. Jego twórczość jest trudna do zdefiniowania. Z jednej strony jawi się jako oryginalna odmiana malarstwa figuratywnego, z drugiej zaś przemawia bogatym językiem abstrakcyjnym, który bliski jest surrealizmowi. Obrazy Lebensteina to poetyckie transpozycje figury ludzkiej, ekspresyjne postaci zwierzęce, w których przebrzmiewa fascynacja reliktami archaicznych kultur.