Imbryk o kulistym, gładkim brzuścu, z nisko osadzonym, esowatym dziobkiem i wydatnym, kościanym uchem; na pokrywce uchwyt w formie rozetki; mlecznik owoidalny, wewnątrz złocony, z niewielkim dziobkiem i kościanym uchem. Na brzuścach obu naczyń grawerowana tarcza herbowa z głową kozła, otoczona labrami; w klejnocie łabędź [herb familii pomorsko-meklemburskiej – von Blanckenburg].
Niemcy; pocz. XX w.; repunce polskie probierni warszawskiej po 1962.