Artysta malarz, w swojej twórczości posługuje się również fotografią i video. W 1986 roku ukończył Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej, w 1991 roku zaś obronił dyplom w pracowni prof. Hugona Laseckiego na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Początkowo malował na płótnie, z czasem jego obrazy coraz silniej zaczęły wiązać się z otoczeniem. Powstawały kompozycje malowane bezpośrednio na ścianach bądź anektujące wręcz całe wnętrza. Fliciński ma na swoim koncie liczne wystawy indywidualne i zbiorowe, w Polsce i za granicą. Obecnie mieszka i tworzy w Warszawie i Zawadzie koło Nałęczowa. Malarstwo Flicińskiego operuje prostymi formami geometrycznymi. I choć językiem twórcy jest abstrakcja to inspiracji szukać należy w bezpośredniej rzeczywistości. Artysta od początku dzieli swoją pracę na konkretne cykle. Do pierwszych z nich zaliczają się słynne „Skoki do wody” (1992-1994). Inspiracją dla tych liniowych, rytmicznych kompozycji stały się basenowe kafelki. W późniejszych cyklach – „Kwiaty i gwiazdy” (1998-2000) i „Faites vos jeux” (1998-2000) również powielał wzory, zaczerpnięte tym razem z tapet i tkanin. Fliciński przez lata konsekwentnie tworzył wielkoformatowe płótna z powtarzającymi się prostymi, geometrycznymi motywami. W 2010 roku zmienił technikę malowanych obrazów – pędzle zastąpił akrylami i emaliami wylewanymi bezpośrednio na płótno lub aluminiowe blachy. Praca ta wykonywana jest etapami, przez co kompozycja tworzona jest przez nachodzące na siebie warstwy. Po wylaniu farby na podobrazie malarz podnosi je, przekręca, odkłada. Ostateczny obraz staje się wypadkową grawitacji, temperatury, ruchu powietrza i ciała artysty. Amorficzne formy, które zastępują wcześniejsze silnie zgeometryzowane motywy, są tematem jednego z ostatnich cyklów „BrJL”, malowanego w Portugalii w 2021 roku.
