Uważam, że zagłębianie się w ludzką duszę i portretowanie jej to czysty i pasjonujący proces. Często bywa, że sama dusza czy wizerunek wewnętrzy danej osoby znacznie różnią się od jej zewnętrznej aparycji.
– Andrzej Pietrzyk (Andje et l’amour de l’art, dokument przygotowany przez Axela Stasny, Stasny Film Produktion.)
Urodzony w 1959 roku pod Krakowem Andrzej (Andje) Pietrzyk jest austriackim rzeźbiarzem i malarzem polskiego pochodzenia. Studiował rzeźbę monumentalną na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu u prof. Michaila Konstantinowitscha Anikuschina. Otrzymawszy stypendium rządu francuskiego dla wybitnie uzdolnionych, kontynuował naukę w paryskiej École des Beaux-Arts. W latach 1999-2002 mieszkał i pracował w Berlinie. Stamtąd przeniósł się do Linzu (Austria), gdzie obecnie mieści się jego atelier. Posiada również pracownie w Miami i Nowym Jorku.
Artysta może pochwalić się wieloma wystawami w Polsce, Austrii, Francji, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Jego prace są częścią stałej ekspozycji m.in. w Muzeum Rzeźby Współczesnej w Riedersbach, w Parku Rzeźb w ogrodzie botanicznym w Linzu oraz w Parku Narodowym Wysokich Taurów. Monumentalne dzieło Pietrzyka stoi również na Michaelerplatz, w prestiżowej dzielnicy Wiednia. Jest to „Złoty Bucephalus” – odlany z brązu legendarny koń Aleksandra Wielkiego, symbol tolerancji, wolności, piękna, odwagi i siły.
Pietrzyk to artysta sensualny, chcący poprzez swoje realizacje oddziaływać na wszystkie zmysły widza, tak jak czynili to wielcy mistrzowie renesansu czy baroku. Jego sztukę można zamknąć w trzech słowach: monumentalna, szybka, uniwersalna.