Prezentowany obraz przedstawia wnętrze mieszczańskiego salonu. Kanapa, stolik z ustawionymi na nim w wazonie kwiatami, owalne lustro na pustej ścianie, to elementy, które tworzą niepowtarzalny nastrój miejsca przed chwilą opuszczonego, emanującego nadal ludzką obecność. Urzeka malarska kultura artysty, umiar w stosowaniu kolorystycznych efektów, zgaszenie barw tonami srebrzystej szarości, przy jednoczesnej dbałości o dekoracyjność kompozycji, która w tym wypadku oparta jest na dominancie pierwszoplanowej, różowej płaszczyzny dywanu wydobytej przypominającym pastele Degasa gęstym kreskowaniem. Wąską, wyrafinowaną gamę błękitów i zmąconych bieli wzbogacają rudości niezamalowanego tekturowego podłoża.