R.A. Cohn, Nowy Jork, 1985
Kolekcja Ewy i Wojciecha Fibaków

Polski Paryż. Ecole de Paris. Kolekcja Wojciecha Fibaka. Muzeum Narodowe w Szczecinie, grudzień 1999 – marzec 2000
Ecole de Paris. Artyści żydowscy z Polski w kolekcji Wojciecha Fibaka; Pałac Sztuki w Krakowie, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, lipiec-sierpień 1998
Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, Muzeum Narodowe w Poznaniu; 22 sierpnia – 25 października 1992
Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, Muzeum Narodowe w Warszawie; 23 maja – 9 sierpnia 1992

Polski Paryż. Ecole de Paris. Kolekcja Wojciecha Fibaka. Katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Szczecinie, Szczecin 1999 
Ecole de Paris. Artyści żydowscy z Polski w kolekcji Wojciecha Fibaka pod red. Józefa Grabskiego; Pałac Sztuki w Krakowie, TPSP, IRSA, Kraków 1998 poz.20, s.62
Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, WaiF – Auriga, Warszawa 1992, il. Str. 93

Leopold Gottlieb był artystą związanym z kręgiem École de Paris. Polski malarz o żydowskich korzeniach z powodzeniem łączył w swojej twórczości tradycje judaistyczne i chrześcijańskie mając znaczący wpływ na kształt paryskiego środowiska artystycznego początku XX wieku Gottlieb urodził się w Drohobyczu w Galicji jako syn właściciela rafinerii nafty. Podążając śladem starszych braci, zwłaszcza Maurycego, podjął studia artystyczne w Krakowie, m.in. u Jacka Malczewskiego a następnie u Teodora Axentowicza. Początkowy etap twórczości artysty wiązał się z fascynacją realizmem i symbolizmem wyniesionymi z pracowni krakowskich mistrzów. Nie brak w nich jednak od początku charakterystycznej dla Gottlieba ekspresji wyrażającej się groteskowym przerysowaniem i deformacjami postaci. W pierwszych latach XX wieku młody artysta studiował kolejno w Monachium i Paryżu. Pozostawał w ścisłym kontakcie ze środowiskiem artystycznym Krakowa gdzie w 1905 roku zawiązał Grupę Pięciu skupiającą artystów – symbolistów. Od 1929 roku należał do grupy Rytm. Przez cały okres swojej twórczości brał udział w licznych wystawach, m.in. w paryskich Salonach. Pod koniec życia malarstwo Gottlieba charakteryzowało się jasną cieplejszą tonacją. Postaci malowane były na neutralnym tle, artysta chętnie posługiwał się perłowym odcieniem pastelowych barw przez co sylwetki oddawanych postaci wydawały się niczym zjawy.