Prezentowany obraz Zuzanna w kąpieli albo Zuzanna i starcy powstał w roku założenia Bractwa św. Łukasza. Tematyka pracy inspirowana jest znanym motywem ze Starego Testamentu, z Księgi Daniela. Zuzanna, piękna żona Joakima jest przedmiotem pożądania dwóch starców – sędziów. Kiedy bierze kąpiel, nieoczekiwanie pojawiają się wielbiciele z niemoralną propozycją. Zaloty jednak zostają odrzucone, w zamian za co lubieżni starcy oskarżają dziewczynę o cudzołóstwo, co skazywało ją wówczas na pewną śmierć. Z pomocą przychodzi jednak posądzonej prorok Daniel, który dowodzi jej niewinności i doprowadza do ukarania starców. Powyższy motyw był jednym z najbardziej ulubionych tematów mistrzów renesansu, wykorzystywanym w różnym konfiguracjach. Do najsławniejszych należy dzieło Włocha Lorenza Lotto Zuzanna i starcy z 1517 r., a także dwukrotne wykorzystanie tematu przez samego Remrandta – Zuzanna w kąpieli  z 1636 r. oraz Zuzanna i starcy z 1647 r.

Bolesław Cybis studiował w Petersburgu oraz w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych u Tadeusza Pruszkowskiego. W 1936 r. wyjechał do USA, gdzie pozostał na stałe. Malarz, grafik, rzeźbiarz i ceramik. Twórczość malarską Bolesława Cybisa należy rozpatrywać na pewno w świetle jego członkostwa w Bractwie św. Łukasza – polskiej szkole malarskiej powstałej w 1925 r. Łukaszowscy szerzyli kult dobrego rzemiosła malarskiego, starannego rysunku i trwałej techniki. Charakteryzował ich wielki szacunek do idei, stąd zainteresowanie malarstwem historycznym, religijnym i rodzajowym. Stąd częste oficjalne zamówienia państwowe na dekoracje malarskie w instytucjach użyteczności publicznej. Bolesław Cybis był realizatorem m.in dekoracji na statku Batory i plafonu portyku wejściowego polskiego pawilonu na Międzynarodowej Wystawie w Paryżu w 1937 r. Kodeks Łukaszowców odcisnął więc istotne, jeśli nie najważniejsze piętno w sztuce malarskiej Bolesława Cybisa. Odniesienie do klasycznych wzorów nadawało jego pracom wymiar muzealny, ale nie sposób jest nie dostrzec w jego dziełach figlarnej groteski i służącej jej deformacji. Stąd płótna Cybisa odczytywać można w innym jeszcze wymiarze – lekko przerysowanej inspiracji mistrzami renesansu, połączonej z kubistycznymi formami i bardzo wypracowanym, dokładnym rysunkiem. Czerpanie z założeń Bractwa św. Łukasza nie przeszkadzało Cybisowi być bardzo blisko współczenym jemu prądom i odkryciom w sztuce. Twórczość Cybisa określa się często mianem „malarstwa przesuniętej rzeczywistości”. Wszystko to obserwować możemy w niezwykle dekoracyjnych pracach, z wyraźną atmosferą tajemnicy, co sprawia, że twórczość tego artysty jest przedmiotem pożądania kolekcjonerów malarstwa klasy światowej.