sygn. p.d.: monogramem, opisany na odwrocie: IRENEUSZ WALCZAK OL/PŁ 140×18 2012 MURY PRZESZŁOŚCI – ŻONGLER

Ireneusz Walczak nie potrafi wybrać między abstrakcją a figuracją, a jego malarstwo jest najlepszym dowodem na to, że taki wybór nie jest konieczny. W obrębie jednej pracy autor zwiera mikro-historie, niewielkie przypowieści ze świata zabaw dziecięcych, erotyki, międzyludzkich relacji, które zestawia z kontrastowymi kompozycjami plam i kresek, zamkniętymi w wykreślnych obszarach. Całość często ma charakter reliefu, gdzie niewielkie blejtramy, jak kafle, nadają rytm kompozycji, a przesłony z plexi sugerują historiom atmosferę tajemniczości. Całość ma bardzo dekoracyjny charakter. W warstwie malarskiej odnajdziemy w kompozycjach Walczaka wiele pozytywnej energii. Narracyjne nie jest już tak prosto: prace autora skłaniają do refleksji.

Malarz, rysownik i grafik. W latach 1983–1988 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Grafiki w Katowicach. Obecnie jest profesorem zwyczajnym ASP w Katowicach, gdzie prowadzi Pracownię Malarstwa. W 1993 roku otrzymał stypendium „The Pollock – Krasner Foundation Award” w Nowym Jorku. Laureat trzydziestu nagród i wyróżnień krajowych i zagranicznych, m.in. Grand Prix i nagroda mera miasta Chamalieres – I Światowe Triennale Małych Form Graficznych, Chamalieres, Francja (1988), Grand Prix – Konkurs malarski im. Rafała Pomorskiego (1989), Grand Prix – „Bielska Jesień”, Bielsko-Biała (1994).

Autor 23 wystaw indywidualnych. Uczestnik blisko 300 ekspozycji zbiorowych w kraju i za granicą. Od początku brał udział w ważnych wystawach pokoleniowych, m.in. „Krytycy o nas” –BWA Sopot, „Biennale Sztuki Nowej” – BWA Zielona Góra (1989), Malarstwo lat 80-tych – Frankfurt nad Menem, Düsseldorf – Niemcy (1991), „Przebudzenie” – Zollverein, Essen, 1994, „Rozbiórka Żelaznej Kurtyny” Centrum wystawiennicze Kuhlhaus Berlin (2011), „Dialog der Generationen – Neue Polnische Kunst” – Freies Museum Berlin, Kunsthalle Hanover (2015).

Od 1989 roku namalował trzynaście cykli obrazów – m.in.: „Zrosty”, „Terra Incognita”, „Mury przeszłości”, „Budowanie tożsamości”, „My house is my language”, „Multikulti”, „Narkoza i euforia”, „Zeitgeist”.

Jego prace znajdują się w zagranicznych i krajowych zbiorach i kolekcjach. Początkowo związany z nurtem „nowej ekspresji”, szybko wytworzył własny, dobrze rozpoznawalny, choć dynamicznie zmieniający się język obrazowania. W swojej twórczości często odwołuje się do prywatnych doświadczeń i na tej bazie buduje uniwersalny przekaz ujawniający wątki egzystencjalne i problematykę szeroko pojętej tożsamości w kontekście zmieniających się okoliczności kulturowych, społecznych i politycznych.