opisany na odwrocie: IRENEUSZ WALCZAK OL/PŁ 106X134,5 CM 2012 „POJEDNANIE VIII”

Prace Ireneusza Walczaka to swoisty palimpsest technik i treści. Artysta buduje kompozycje, zamykając obraz w obrazie, zestawiając ze sobą kolejne przestrzenie wyobrażeń, ujęte w skrzynki z plexi i ramy. Tworzy to bardzo gęste przedstawienie, które ma intensywną treść i ogromnie dekoracyjny charakter. Malarstwo Walczaka to silny znak w przestrzeni, gdzie realizm skontrastowany jest z abstrakcja, a fragmenty niosące intensywną narrację współgrają z dopełniającą je pustką. Tematyka tych prac, wcześniej nacechowana społecznie, stała się obecnie bardziej kameralna, odnosząc się do uczuć i relacji międzyludzkich.

Malarz, rysownik i grafik. W latach 1983–1988 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Grafiki w Katowicach. Obecnie jest profesorem zwyczajnym ASP w Katowicach, gdzie prowadzi Pracownię Malarstwa. W 1993 roku otrzymał stypendium „The Pollock – Krasner Foundation Award” w Nowym Jorku. Laureat trzydziestu nagród i wyróżnień krajowych i zagranicznych, m.in. Grand Prix i nagroda mera miasta Chamalieres – I Światowe Triennale Małych Form Graficznych, Chamalieres, Francja (1988), Grand Prix – Konkurs malarski im. Rafała Pomorskiego (1989), Grand Prix – „Bielska Jesień”, Bielsko-Biała (1994).

Autor 23 wystaw indywidualnych. Uczestnik blisko 300 ekspozycji zbiorowych w kraju i za granicą. Od początku brał udział w ważnych wystawach pokoleniowych, m.in. „Krytycy o nas” –BWA Sopot, „Biennale Sztuki Nowej” – BWA Zielona Góra (1989), Malarstwo lat 80-tych – Frankfurt nad Menem, Düsseldorf – Niemcy (1991), „Przebudzenie” – Zollverein, Essen, 1994, „Rozbiórka Żelaznej Kurtyny” Centrum wystawiennicze Kuhlhaus Berlin (2011), „Dialog der Generationen – Neue Polnische Kunst” – Freies Museum Berlin, Kunsthalle Hanover (2015).

Od 1989 roku namalował trzynaście cykli obrazów – m.in.: „Zrosty”, „Terra Incognita”, „Mury przeszłości”, „Budowanie tożsamości”, „My house is my language”, „Multikulti”, „Narkoza i euforia”, „Zeitgeist”.

Jego prace znajdują się w zagranicznych i krajowych zbiorach i kolekcjach. Początkowo związany z nurtem „nowej ekspresji”, szybko wytworzył własny, dobrze rozpoznawalny, choć dynamicznie zmieniający się język obrazowania. W swojej twórczości często odwołuje się do prywatnych doświadczeń i na tej bazie buduje uniwersalny przekaz ujawniający wątki egzystencjalne i problematykę szeroko pojętej tożsamości w kontekście zmieniających się okoliczności kulturowych, społecznych i politycznych.