Karol Frycz był scenografem, malarzem, grafikiem, reżyserem i pedagogiem. Urodził się w 1877 roku na terenie zaboru austriackiego. W latach 1887-1896 uczył się w Gimnazjum Św. Anny w Krakowie oraz w Bochni a następnie na Wydziale Architektury politechniki monachijskiej (1896-1898). Od 1898 roku studiował w krakowskiej ASP m.in. u Leona Wyczółkowskiego. Akademię ukończył ze złotym medalem. Studia uzupełniał następnie w wiedeńskiej Kunstgewerbeschule, w Academie Julian w Paryżu oraz w szkole Williama Morrisa w Londynie. Frycz był zapalonym podróżnikiem. W latach 1912-1914 przebywał we Włoszech i w Afryce północnej. W latach 1919-1921 odwiedził Daleki Wschód gdzie pełnił funkcję attache przy komisji polskiej na Syberii, a następnie radcy kulturalnego poselstwa polskiego w Tokio. W czasie pobytu w Japonii publikował artykuły w miejscowej prasie oraz wygłaszał odczyty na miejscowych uniwersytetach. Zwiedzając region prowadził studia nad kulturą, sztuką i teatrem Wschodu. Zainteresowanie scenografią i teatrem powiodły Karola Frycza na stanowisko scenografa Teatru Polskiego w Warszawie. Funkcje tę pełnił od 1913 roku. W latach 1931-1933 odpowiadał za scenografię w Teatrze Narodowym a w latach 1933-1935 w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie, którego był następnie dyrektorem do 1946 roku. Jako scenograf współpracował z teatrami Krakowa, Poznania, Wrocławia, Szczecina, Katowic i innych miast polskich. W tej dziedzinie Frycz był w dużej mierze spadkobiercą idei Stanisława Wyspiańskiego. Jego najlepsze realizacje pochodzą z okresu współpracy z L. Schillerem w Teatrze Polskim. Ceniony był za umiejętność improwizacji i dar imitacji, który widoczny był w sposób szczególny przy projektowaniu kostiumów. W dziedzinie twórczości artystycznej Karol Frycz uprawiał rysunek, grafikę, malarstwo ścienne oraz sztalugowe. Słynął ze znakomitych polichromii sakralnych. Równie wielkim wzięciem cieszyły się jego rysunki i karykatury, które tworzył na potrzeby czasopism. Współpracował z kabaretem Zielony Balonik. Podczas pobytu na Dalekim Wschodzie stworzył prace olejne dokumentujące motywy architektoniczne. Malował również pejzaże i portrety. Każda z wyżej wymienionych działalności stanowiła w dużej mierze przygotowanie do jego głównej profesji, jaką była scenografia. Frycz zapisał się w historii polskiej sztuki jako twórca interdyscyplinarny, którego zainteresowania nie ograniczały się do jednej dziedziny. Jego szeroko zakrojona działalność artystyczna i niewątpliwy talent spowodowały, że pozostawił po sobie bogaty i różnorodny dorobek.
