Na tle współczesnych twórców, Łukasz Stokłosa wyróżnia się kreowaną romantyczną wizją oraz fascynacją minionym, monarchistycznym porządkiem. Urodził się w 1986 roku w Kalwarii Zebrzydowskiej. Studia artystyczne podjął na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 2010 roku obronił dyplom pt. „Śmierć i pożądanie”, poświęcony motywowi św. Sebastiana w kulturze. Rok później w galerii Zderzak w Krakowie odbyła się jego pierwsza indywidualna wystawa, zatytułowana „Zimowa opowieść”. Malarz pokazał wówczas szereg pałacowych wnętrz z pogranicza snu, zimowe pejzaże i portrety gwiazd filmowych przepojone aurą dekadencji. „(…) bliski jest mi romantyzm niemiecki w wydaniu Caspara Davida Friedricha. W pracach jego autorstwa odkryłem inspirację odnośnie poziomu estetycznego i wizualności obrazów. Znalazłem też wiele rozwiązań, które pomogły mi budować nastrój w malarstwie. Ważna jest też dla mnie m.in. wieloznaczność obrazu. Chciałbym, aby malowane przeze mnie przedmioty i miejsca otwierały różne tropy interpretacyjne, dlatego w moich pracach pojawia się aspekt noir” – tłumaczy Stokłosa (Łukasz Stokłosa: „Ostra krytyka kończy się u mnie kryzysem malarskim”, rozm. przepr. A. Korlaga, portal „Przegląd dziennikarski”, 31.03.2021).
Kreowana przez artystę poetycka atmosfera zawarta jest w każdej jego pracy. Malarz czerpie natchnienie ze sztuki dawnych mistrzów, historii, kultury masowej, filmów i seriali. Tworzy zmysłowe, pociągające kompozycje, mające swoje drugie i trzecie dno – podobnie jak filmy noir. Przedstawia scenerie pałacowe, monarchistyczne symbole władzy takie jak karoca, płaszcz królewski czy zbroja, a także pełne fantazji portrety wyciągnięte z filmowych kadrów. Niekiedy podejmuje też tematykę homoerotyczną w ujęciu historyczno-sztucznym, w układach ciał nawiązując do klasycznych wzorców. Stokłosa ma na swoim koncie kilkadziesiąt wystaw indywidualnych i zbiorowych, zarówno w kraju, jak i w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Belgii, Niemczech. W ostatnich latach jego prace oglądać było można m.in. na Zamku Królewskim na Wawelu (wystawa indywidualna „Sol victus”, 2024), w krakowskim MOCAK’u (wystawa zbiorowa „Jedzenie w sztuce”, 2024) czy w Muzeum Narodowym we Wrocławiu (wystawa zbiorowa „Szaleństwo Rococa”, 2023).
