Urodził się w Nowym Sączu. W latach 1913-1914 i 1917-1922 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Wojciecha Weissa. Wyróżniany za swoją twórczość już na uczelni. Już w 1924 roku warszawski oddział Zachęty zorganizował indywidualną wystawę prac Mirona Dudy. W tym samym roku artysta wyjechał do Paryża gdzie pozostał aż do wybuchu wojny w 1938 roku. Czasie pobytu we Francji wystawiał swoje prace m.in. na Salonach Jesiennych w 1925,1927 i 1929 r. w 1927 r. na wystawie inauguracyjnej siedziby Polskiego Związku Plastyków w Paryżu. Po zakończeniu wojny osiadł w Warszawie, gdzie uczestniczył w wystawach artystycznych prezentując zarówno prace z najwcześniejszego i paryskiego okresu jak również nowe poruszające tematykę zniszczeń i traum wojennych (m.in. cykl portretów Dziecko Bunkra). Jego prace prezentowano w Muzeum Karykatury w Warszawie na wystawie Czasy wojen i pokoju, karykatura polska 1914-1939 (2004). Znane są również liczne pocztówki na podstawie prac jego autorstwa, przedstawiające m.in. piłkarzy i kibiców „Cracovii”, narciarzy, gimnazjalistów (sprzed 1918). Jednym z bardziej znanych obrazów jego autorstwa jest powstały w 1924 roku Odpoczynek na nartach, na którym pokazał Stanisława Ignacego Witkiewicza i Jadwigę Unrug.