W ostatnich latach dużo maluję. Świadomie staram się malować rzeczy uśmiechnięte, wesołe, gdzie kolor jest najważniejszy, a że to są rybki, ptaszki, motyle, guziki, drobiazgi, panegiryki na cześć sztuki, to moja sprawa. Marzą mi się obrazy nieprzedstawiające. Sam kolor. Każdy kolor jest dobry, aby we właściwym sąsiedztwie.
– Jan Młodożeniec
Jeden z najwybitniejszych twórców polskiej szkoły plakatu. Autor ponad 400 afiszy, okładek książkowych, ilustracji, rysunków. Wybitny projektant graficzny i malarz. Urodził się 8 listopada 1929 roku w Warszawie, zmarł 12 grudnia 2000 roku Jan Młodożeniec był synem futurystycznego poety Stanisława Młodożeńca. W latach 1948-55 studiował grafikę i plakat w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w pracowni prof. Henryka Tomaszewskiego, u którego uzyskał dyplom. Współpracował jako grafik z czołowymi instytucjami i wydawnictwami, m.in. z Centralą Wynajmu Filmów, Polfilmem, wieloma teatrami w Warszawie, Wydawnictwem Literackim oraz Czytelnikiem jak również z czasopismami: Nowa „Kultura”, „Miesięcznik Literacki”, „Polska”, „Szpilki”. Laureat Ministra Kultury i Sztuki za twórczość w zakresie plakatu w 1969 roku Młodożeniec był zdobywca wielu nagród i wyróżnień w kraju i zagranicą.
Jan Młodożeniec był przede wszystkim grafikiem użytkowym i już podczas studiów realizował liczne zamówienia dla wydawnictw. Zajmował się plakatem, który był dla niego główną formą wypowiedzi artystycznej. Do najważniejszych w jego twórczości należały plakaty filmowe (m.in. Dawno temu w Ameryce, Wielki Gatsby), teatralne (m.in. do sztuk Czechowa, Fredry, Wyspiańskiego) i reklamowe. Pierwszy plakat stworzył Młodożeniec w 1951 roku i był obrazem do historycznego filmu PRAGA 1848. Od połowy lat 50. artysta stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych w swej dziedzinie twórców mających realny wpływ na kształtowanie oblicza tzw. polskiej szkoły plakatu. Młodożeniec miał własny, zupełnie indywidualny styl. Rodzaj plakatu, jakim się zajmował nazywał “plakatem osobowościowym”. Przywiązujący wielką wagę do typografii i liternictwa artysta wykonywał je ręcznie wierząc, że tak wykonana litera jest mocniej zwarta z ideą kompozycji. Słowo stało się dla niego środkiem wyrażania ekspresji – przez użycie różnych krojów pisma i najprostszych ozdobników litery Młodożeniec tworzył ażurowe formy wyrazów, które stały się znakiem rozpoznawczym jego plakatów. Drugim istotnym narzędziem był dla artysty kolor, w obrębie którego ciągle eksperymentował i poszukiwał. Jego plakaty są niezwykle barwne i wspaniale zharmonizowane. Odznaczają się niepodważalną logiką kompozycji, trafnością grubej, zdecydowanej kreski zamykającej płaskie plamy intensywnego i czystego koloru.
Jan Młodożeniec był nie tylko grafikiem ale również malarzem. Tworzył przede wszystkim na niewielkich formatach, używając najprostszych technik takich jak tempera. W malarstwie Młodożeńca znajdujemy cechy jego twórczości plakatowej – barwne i pełne życia układy linii i plam, czarny, wyraźny kontur, tu i ówdzie pojawiające się kropki i kreski. W ostatnich latach swojego życia Młodożeniec malował proste i czytelne w wyrazie, liryczne kompozycje pełne ciepła i poczucia humoru.
