Oferowany obraz przedstawia znamienne dla malarstwa Trusza panoramiczne ujęcie zakola Dniepru uchwyconego z podwyższonego punktu obserwacji. Artysta konsekwentnie buduje perspektywę powietrzną obrazu osiągając wrażenie przestrzennej rozległości i głębi. Strefę ziemi traktuje sumarycznie określając kształty luźnymi pociągnięciami pędzla i streszczając je do zasadniczych walorowych planów, w czym odczuwalna jest jeszcze lekcja pobrana u Stanisławskiego. W obszarze nieba natomiast skupia się na oddaniu świetlnego „mżenia” poprzez wzajemne przenikanie się delikatnych różów, ugrów i zielonkawych błękitów.

Trusz był przede wszystkim wspaniałym pejzażystą choć z równym powodzeniem malował portrety czy sceny z życia Hucułów. Większość pejzaży przedstawia bliską artyście, rodzinną ziemię okolic Lwowa, czego przykładem jest prezentowany widok na łąkę ze stogami siana. Jednak równie chętnie malował podczas swoich licznych podróży do Włoch, Egiptu, Palestyny i Krymu. Studiował w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych także u L. Wyczółkowskiego i w pracowni pejzażu J. Stanisławskiego. W 1894 wyjechał do Wiednia i jako wolny słuchacz przez kilka tygodni uczęszczał do tamtejszej ASP. W 1897 równie krótko uczył się w prywatnej szkole A. Ažbego w Monachium. Po studiach wiele podróżował. Na stałe mieszkał we Lwowie, gdzie znajduje się poświęcone mu muzeum.