Prezentowany obraz przedstawia scenę wieczornego przyjęcia rozgrywającą się w mrocznej, rozświetlonej blaskiem świec sali pałacowej. Uwysmuklone postacie – stojące, rozmawiające, przechadzające się dostojnie, muzykujące – wprowadzają nastrój podniosłego obrzędu sprawowanego na cześć sztuki. Kompozycja nawiązuje do renesansowych przedstawień uczt malowanych przez Tintoretta. Stanowi jednak swoistą improwizację, której najistotniejszym czynnikiem jest gęsty rytm czarnych konturów sumarycznie określających sylwetki biesiadujących.