W prezentowanym obrazie plan pierwszy stanowią pogrążone w półcieniu jesienne pola utrzymane w tonacji brązów i szarości. Trafne uchwycony jest ruch kopiących ziemniaki chłopek. Plan drugi stanowią kryte strzechami chałupy skąpane w blasku niskiego, popołudniowego słońca. Mamy tu do czynienia z malarstwem rodzajowym wysokiej klasy artystycznej. Przemawia za tym świadome ograniczenie gamy barwnej, mistrzowskie budowanie perspektywy powietrznej i oddanie efektów luministycznych. Czytelne są tu wzory wielkich polskich realistów a jednocześnie największych przedstawicieli polskiego pleneryzmu – Chełmońskiego i Wyczółkowskiego.