Uczeń Władysława Strzemińskiego, Juliusza Studnickiego i Eugeniusza Eibischa. Styl artysty ukształtował się pod koniec lat 50-tych, kiedy to tworzył abstrakcyjne formy, takie z użyciem warstw gipsu o nieregularnej postrzępionej powierzchni. Obrazy Kierzkowskiego mocno osadzone są w malarstwie materii, chociaż bezbłędnie można ją wyodrębnić od pozostałych. Posiadają bowiem swój własny język plastyczny, urzekający dynamizmem, specyficzną formą, techniką i użytą materią, przypominającą zbiór przypadkowych elementów z naszej codzienności. Prace artysty znajdują się w polskich kolekcjach państwowych i prywatnych, a także zagranicznych.