Michał Baca w swoich obrazach opiewa piękno polskiego pejzażu, tak jak robili to jego wielcy poprzednicy ze szkoły krakowskiej m.in. Jan Stanisławski. Delikatnie zamglony, rozmyty krajobraz polskich, niezbyt ciekawych równin, artysta czyni interesującym i przyjaznym, poprzez wprowadzenie sztafażu i ciepłej kolorystyki. Tytułowa Marysia jest tylko pretekstem do zaaranżowania anegdoty, dzięki której autor może skupić się na przyrodzie. Niezaprzeczalnymi atutami malarstwa Bacy jest ogromne wyczucie koloru, budowanie krótkimi uderzeniami pędzla niuansów refleksów świetlnych, lekko impresjonistyczne rozwibrowane i znaczny rygor kompozycyjny. W wyniku tego otrzymujemy bardzo efektowne malarstwo, które niczego nie udaje i nie pretenduje do innych wartości niż realizm.

(ur. 1958 r.) studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. Dyplom zrealizował w pracowni prof. J. Joniaka w 1983 r. Stypendysta MKiS. Autor 38. wystaw indywidualnych m.in. Akwizgran, Frankfurt, Norymberga, Wiedeń, Thorn (Holandia). Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą, m.in. Francja, Włochy, Anglia, Szwecja, Dania, Niemcy, Japonia i USA. Laureat nagród i wyróżnień w ogólnopolskich konkursach malarskich.