Katarzyna Kołtan preferuje trudne, szlachetne i nieco archaiczne techniki malarskie. Maluje temperą jajową na desce. To przydaje jej portretom szlachetności i specyficznie „głuchej” kolorystyki. Autorka, w tematyce, koncentruje się niemal wyłącznie na kobiecie i jej wizerunku. Jej bohaterki czasami są senne i melancholijne, czasami wręcz demoniczne. Inspiracji tych wizerunków upatrywać można zarówno w obliczach średniowiecznych Madonn, jak i w młodopolskich harpiach Malczewskiego i wampirycznych rysunkach Przybyszewskiego. Ta erudycyjność Katarzyny Kołtan w efekcie przynosi kreację własną i bardzo łatwo rozpoznawalny styl. Delikatność obrazowania, perfekcyjny warsztat i monochromatycznie stłumione barwy to znak rozpoznawczy tej artystki.
