Obrazy Jana Szczepkowskiego lokują go jako artystę poza sztuką aktualną, a za to w samym środku historycznej ciągłości malarstwa. To wynik niezwykłego wyrafinowania jego sprawności warsztatowej, umiejętności malowania realistycznego, ale nie pozbawionego silnych elementów teatralizacji. Także wybór tematów, skoncentrowanie na człowieku w kontekście aktu, portretu, sceny rodzajowej, czyni go bliskim krewnym zarówno Rubensa, jak i twórców Nowej Rzeczywistości. Nie znaczy to, że Jan Szczepkowski jest twórcą anachronicznym, raczej jest ponadczasowy. Jego malarstwo nie jest łatwą i powierzchowną publicystyką, a stara się stawiać pytania głębsze i ilustrować odwieczne problemy życiowe, czasami nawet budując moralitety.

(ur. 1975 r.) w latach 1998-2003 studiował na ASP w Krakowie. Dyplom uzyskał na Wydziale Malarstwa w pracowniach prof. J. Waltosia, prof. G. Bednarskiego, prof. J. Orbitowskiego i prof. Z. Lutomskiego. Wcześniej studiował Wychowanie Plastyczne na Akademii Pedagogicznej w Krakowie. Laureat 2 miejsca na 11 Biennale Plastyki Krośnieńskiej, Galeria BWA, Krosno (2011); 1 miejsca i nagrody Marszałka Województwa Podkarpackiego konkursu Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku, Rzeszów (2009); nagrody Prezydenta Przemyśla na Triennale Malarstwa Srebrny Czworokąt, Przemyśl (2009). Autor wystawy indywidualnej Obrazy do ciemnych pokoi, Galeria BWA, Sanok (2007). Uczestnik wystaw zbiorowych, m.in.: Ukryte Przejawy Niecodzienności, Sanok (2011); Made In Poland, Berlin (2011); Kolory Podkarpacia, Berlin, Nürnberg, Saarbrücken, Łańcut (2010-2011); Photocopypainting, Galeria BWA Sanok (2010); Letnie Konfrontacje Artystów Sanockich, Galeria BWA, Sanok (2007, 2006); VI Triennale Sztuki Sacrum, Częstochowa (2006); Grafika, Galeria Zajazd, Muzeum Historyczne, Sanok (2005); Triennale Malarstwa, Częstochowa (2004); Sześć Ciał, Pałac Sztuki, Kraków (2001).