Jan Erazm Kotowski, malarz i rysownik, studia artystyczne odbył w latach 1902-1911 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Unierzyskiego i Leona Wyczółkowskiego. Uznawany za jednego z najzdolniejszych studentów już w czasie studiów był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany, zwłaszcza w dziedzinie kompozycji. W 1908 otrzymał stypendium i na trzy lata wyjechał do Paryża. Odwiedził też Londyn i Belgię. Po powrocie do kraju zamieszkał na stałe w Warszawie. Był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (w 1913 otrzymał stypendium), należał także do grupy „Pro Arte“ oraz do Zrzeszenia Polskich Artystów Plastyków (od 1927), a po wojnie do Grupy Artystów Plastyków Zachęta. Kotowski uprawiał malarstwo olejne i rysunek o tematyce rodzajowej. Tworzył rozgrywające się w pejzażu sceny polowania i wojskowe, sanny i zaprzęgi – z powtarzającym się stale motywem koni. Malował też pejzaże – widoki wsi i małych miasteczek – odznaczające się trafną obserwacją realiów tamtejszego życia. Brał udział w wielu wystawach krajowych, a jego obrazy, zwłaszcza te z motywem koni, cieszyły się znaczną popularnością, zachwycając elegancją i dekoracyjnością formy.
