70. Igor Mitoraj - Nudo, 2003

  • Poprzedni

    Poprzednia praca

    Leon Tarasewicz
    - KOMPOZYCJA, 1996

  • Następny

    Następna praca

    Igor Mitoraj
    - MOONLIGHT. VENEZIA, 1999

wszystkie obiekty

Opis obiektu

Nudo to posąg odlany w Pietrasanta w 2003 roku w ilości zaledwie 6 sztuk. Jest jedną z najbardziej kompletnych i klasycznych rzeźb Mitoraja obok słynnego Ikara. Skojarzenie z rzeźbą klasyczną prowadzi wprost do słynnego Doryforosa autorstwa Polikleta z Argos, rzeźby powstałej w połowie V w. p.n.e. Podobnie do wielkiego greckiego mistrza, do którego z resztą Mitoraj był porównywany przez włoskich krytyków („Poliklet z Krakowa”), rzeźba polskiego artysty odznacza się surową powściągliwością wysportowanego męskiego ciała. Ciało ujęte jest w spoczynku, w pozie kontrapostu, z lekko pochyloną głową. Przypomina kogoś kto z rezygnacją przeczuwa swój los. Dramatyzm pozy spotęgowany jest przez brakujące fragmenty ciała – część głowy od nosa w górę oraz obydwu rąk od wysokości przedramienia. To wizja okaleczenia jake niosą współczesne czasy, symbol cierpienia jakiemu ulega jednostka ludzka w świecie, który oddalił się od klasycznych ideałów, popadłwszy przez to w chaos. Młody mężczyzna bez głowy i rąk zdaje się świadczyć o kondycji współczesnego człowieka często pozbawianego przez otaczający go świat samodzielności w myśleniu i działaniu. Nagość wysportowanego męskiego ciała to nie tylko odwołanie do klasycznego piękna, to także bezbronność wobec przyjmowanych ran. Ale to także symbol dążenia do doskonałości, do ideału piękna. Rzeźba Nudo, w której udało się Mitorajowi zawrzeć zarówno klasyczne piękno, jak i współczesny niepokój zmuszający widza do samodzielnego myślenia i odkrywania pozostaje jednym z najpiękniejszych świadectw o współczesności jakie zostawił po sobie Igor Mitoraj.

Proweniencja

Warszawa, kolekcja prywatna
zakup bezpośrednio od artysty

Wystawiany

Paryż,  Igor Mitoraj, Sculptures Monumentales, Jardin des Tuileries, 2006

Reprodukowany

Igor Mitoraj, Sculptures Monumentales, Jardin des Tuileries [katalog wystawy], Paryż, 2006, ss. 74-75

Biogram artysty

Jeden z najwybitniejszych współczesnych rzeźbiarzy Igor Mitoraj należał do ścisłej czołówki polskich artystów, którzy zyskali międzynarodowy rozgłos. Początki wielkiej kariery Mitoraja wiążą się z jego przeprowadzką do Włoch, w 1979 roku. W małym miasteczku Pietrasanta położonym u stóp Alp Apuańskich artysta odnalazł wszystko co było mu niezbędne do pracy. Bliskość kamieniołomów w Carrarze i Monte Altissimo już wcześniej uczyniły z Pietrasanta, nazywanej „Małymi Atenami”, siedzibę takich rzeźbiarzy jak Marino Marini czy Henry Moore. Tam też w połowie lat 80. trafiła znana włoska krytyk sztuki i jedna z najbardziej wpływowych kobiet w Rzymie – Maria Angiolillo. Zafascynowana polskim artystą pomogła zorganizować pierwszą wielką wystawę Igora Mitoraja, która odbyła się w Zamku Świętego Anioła w roku 1985. Kuratorami byli znani włoscy krytycy i historycy sztuki: Vittorio Sgarbi oraz Maurizio Calvesi. Wystawa ta otworzyła Mitorajowi drzwi do międzynarodowej kariery i zaowocowała kolejnymi ważnymi pokazami we Francji, Włoszech, Hiszpanii, Niemczech, Szwajcarii i Stanach Zjednoczonych. Wykonał szereg monumentalnych rzeźb we Włoszech i Francji, m.in. kariatydy gmachu Prefektury Policji w Paryżu, fontannę w Mediolanie i pomnik na Piazza Mignanelli w Rzymie.

Rzeźba Mitoraja wciela ideał klasycznego piękna ewokując zarazem – poprzez swą niekompletność – odczucie destrukcyjnego działania czasu. Nadwątlona gracja, naruszona elegancja, podupadła wielkość, fragment zamiast całości – to wartości estetyczne same w sobie znajdujące uznanie w sztuce doby postmodernizmu, którego wyróżnikiem jest ciągły dialog między współczesnością i tradycją. Sam artysta nie lubił, gdy jego rzeźbom towarzyszyły przymiotniki okaleczone, ułomne, niepełnowartościowe. Artysta mawiał: „Nie lubię rzeźby na którą patrząc wszystko się od razu widzi; trzeba odkryć ją samemu i długo dochodzić do sedna. Myślę, że sztuka powinna intrygować widza. Być tajemnicą. Może nawet zachować swój sekret na zawsze”. Dla Mitoraja fragmentaryczność nie jest tożsama z ułomnością. Ma być natomiast symbolem harmonii, która zniknęła wraz z końcem starożytnych cywilizacji a piękno rzeźby przyjmuje wymiar ludzki, ziemski w odróżnieniu od rzeźby klasycznej, która była odbiciem ideału, boskości i absolutu.

Mitoraj modeluje swoje rzeźby uszkodzone, podzielone, zniszczone, modeluje każdy fragment – rękę, nogę, oko, usta, genitalia, skrzydła, tułów – ale ta fragmentacja odzwierciedla stan człowieka i społeczeństwa: to „ja, podzielone", rozszczepienie osobowości, przemoc człowieka nad drugim człowiekiem i nad samym sobą, głębokie konflikty świadomości z podświadomością, niepokojące autodestrukcyjne tendencje jakim jednostka poddaje się w dzisiejszym świecie. Mitoraj udowadnia, że piękno przetrwa każdą ranę, okaleczenie, wszelkie możliwe zniszczenia, tak jak przetrwa piękno płatków uciętego kwiatu. – Costanzo Costantini

cyt. za: Costanzo Costantini, Conversazioni con Igor Mitoraj, L’enigma della pietra, ed. Il Cigno, Roma 2004.

Nr katalogowy: 70

Igor Mitoraj (1944 - 2014)
Nudo, 2003


brąz patynowany / 183 x 65 x 43 cm (wysokość z podstawą 242 cm)
na podstawie pieczęć z sygnaturą: MITORAJ 1/6 oraz pieczęć odlewni
Obiekt posiada autorski certyfikat podpisany przez artystę.
ed. 1/6


Cena wywoławcza:
600 000 zł
133 631 EUR
142 181 USD

Estymacja:
750 000 - 900 000 zł ●
167 038 - 200 446 EUR
177 726 - 213 271 USD

Cena sprzedaży:
600 000 zł*
133 631 EUR
142 181 USD

AUKCJA DZIEŁ SZTUKI
14 GRUDNIA 2016

14 grudnia, 2016 r. godz. 19.00
Dom Aukcyjny Polswiss Art
ul. Wiejska 20, Warszawa

Wystawa przedaukcyjna:
24 listopada - 14 grudnia 2016 r.
Dom Aukcyjny Polswiss Art
ul. Wiejska 20, Warszawa

Kontakt w sprawie obiektów:

galeria@polswissart.pl
tel.: +48 (22) 628 13 67

ZLECENIE LICYTACJI

Zapytaj o obiekt   

Newsletter

Zapisując się na newsletter Domu Aukcyjnego Polswiss Art otrzymujesz: