19. Jacek Malczewski - PORTRET KOBIETY

  • Poprzedni

    Poprzednia praca

    Jan Stanisławski
    - WENECJA,

  • Następny

    Następna praca

    Jacek Malczewski
    - PORTRET MĘŻCZYZNY, 1925

wszystkie obiekty

Opis obiektu

Prezentowany obraz przedstawia postać kobiecą na tle pejzażu przedstawioną w technice malarskiej zwanej en grisaille – (fr. w szarościach), w której artyści bazując na jednej tylko barwie, opracowują monochromatyczny obraz posługując się różnymi jej odcieniami aż do bieli. Technika en risaille stosowana była od starożytności, głównie aby nadać technice malarskiej łudząco realistyczny walor płaskorzeźby kamiennej w innej materii, np. we freskach lub malarstwie tablicowym.
Prezentowana praca z 1913 roku jest bardzo rzadkim przykładem takiej formie wypowiedzi artystycznej w malarstwie sztalugowym, jak również wyjątkowo ciekawym przykładem na tle całej twórczości Jacka Malczewskiego, gdzie kolor odgrywał zawsze bardzo ważną rolę. Opracowana jest jednak w dojrzałym, najbardziej charakterystycznym dla Malczewskiego stylu wypowiedzi. Nie jest to szkic ani tym bardziej nie jest to podmalówka do finalnej pracy, o czym świadczy świadomie użyty walor światłocienia i punktowo położone biele oraz finalne sygnowanie artysty w prawym górnym rogu. To opracowana w pełni scena symboliczna przedstawiająca kobietę w znamiennym dla Malczewskiego stroju i ujęciu postaci oraz malowana ekspresyjnym, lekko szkicowym gestem znamiennym dla wszystkich obrazów z dojrzałego okresu artysty. Patetyczna monumentalizacja postaci w obrazach Malczewskiego połączeniu z klasycyzującą techniką malarską, może być ciekawym przykładem próby uzyskania jeszcze większej wzniosłości tematu, który zapewne ma być z założenia patriotyczny przez wzgląd na ubiór kobiety.

Biogram artysty

(…) był od dziecka naturą głęboko uczuciową i poetyczną; tkwiło w nim usposobienie liryczne melancholijne, skłonność do zadumy, smutku i egzaltacji.

(Szydłowski T., Jacek Malczewski. Monografie artystyczne, tom 5., Kraków–Warszawa 1925, s. 7)

 

Absolwent krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych w klasie Jana Matejki i paryskiej École des Beaux-Arts. Urodził się w 1854 roku w Radomiu jako jeden z czwórki rodzeństwa. Gdy miał jedenaście lat, zmarł jego jedyny brat, Teodor, co spowodowało u Jacka zainteresowanie mistycyzmem i duchowością. Wychowany w patriotycznej atmosferze domu rodzinnego oraz kształcony między innymi przez wybitnego literata Alfonsa Dygasińskiego – uczestnika powstania styczniowego – jako malarz obrał wątek patriotyczny za wiodący dla całej swojej twórczości. Jego wyrazem stały się obrazy syberyjskie i kolejne przedstawienia Ellenai, a także wprowadzana symbolika przedmiotów: kajdan, jakuckiej czapki czy wojskowego szynela.

W 1872 roku jego prace obejrzał sam Jan Matejko, który w liście do ojca młodego artysty pisał: „Rysunki kreślone ręką syna Pańskiego Jacka, zdają się wskazywać i obiecywać niepośledni talent malarski, którego rozwinięcia nie należy może zbyt długo przetrzymywać”. Za sprawą tej sugestii Malczewski przerwał naukę w gimnazjum i został przyjęty na pierwszy rok studiów w Szkole Sztuk Pięknych. W 1874 roku, podczas pobytu w Radomiu, namalował swój pierwszy olejny obraz – portret siostry Heleny przy fortepianie. W tym wczesnym okresie tworzył prace w duchu szkoły matejkowskiej, warsztatowo bardzo akademickie. Były to portrety, sceny rodzajowe i dzieła o tematyce patriotyczno-martyrologicznej. Od lat 90. w jego sztuce zaczęły pojawiać się treści symboliczne, przenikające się wzajemnie z wątkami patriotycznymi i biblijnymi, a także literackimi i alegoryczno-fantastycznymi. Ponadto nieprzerwanie realizował się jako portrecista, malując przy tym z wielką pasją podobizny własne.

W swoim życiu Malczewski sporo podróżował. W latach 1884-1885 wziął udział w naukowej ekspedycji Karola Lanckorońskiego do Małej Azji. Zwiedził także Grecję i Włochy. W latach 1885-1886 przebywał przez kilka miesięcy w Monachium. Po powrocie zamieszkał na stałe w Krakowie, gdzie został profesorem w Szkole Sztuk Pięknych (po 1900 roku przemianowanej na Akademię Sztuk Pięknych). Dwukrotnie był mianowany jej rektorem.

W 1886 roku na weselu córki profesorostwa Janczewskich artysta poznał Marię Gralewską, która rok później została jego żoną. W 1888 roku młodym państwu Malczewskim urodziła się córka Julia, a w 1892 roku syn Rafał – dziedzic ojcowskiego talentu i przyszły malarz. W tym samym czasie sztuka Malczewskiego osiąga pełnię dojrzałości. Doświadczenia monachijskie, młodopolska atmosfera Krakowa, a także klimat domu rodzinnego połączyły się i dojrzały w wielkich symbolicznych obrazach Melancholia” (1894) i Błędne koło” (1895-1897). Około 1900 roku artysta związał się z Marią Balową, która była przez lata największą spośród jego muz. Miłość ta zaważyła na charakterze twórczości Malczewskiego, który przedstawiał ukochaną we wszelkich obliczach – jako dumną Polonię, zwycięską Nike, kuszącą Eurydykę, spokojną Thanathos i zwodniczą chimerę.

Malczewski oprócz pracy na krakowskiej akademii, działał aktywnie w tamtejszym środowisku artystyczny i kulturalnym. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” i należał także do Grupy Zero, z którymi licznie wystawiał. W ostatnich latach życia przebywał głównie w Lusławicach i Charzewicach koło Zakliczyna. Pod koniec życia dotknięty ślepotą, zmarł 8 października 1929 roku.

Nr katalogowy: 19

Jacek Malczewski (1854 - 1929)
PORTRET KOBIETY, 1913


olej, płótno / 61 x 45.5 cm
sygn. p.g.: J.Malczewski 1913


Cena wywoławcza:
45 000 zł
10 441 EUR
11 084 USD

Estymacja:
50 000 - 80 000 zł
11 601 - 18 562 EUR
12 316 - 19 705 USD

Cena sprzedaży:
56 000 zł
12 994 EUR
13 794 USD

AUKCJA DZIEŁ SZTUKI
21 MARCA 2017

21 marca, 2017 r. godz. 19.00
Dom Aukcyjny Polswiss Art
ul. Wiejska 20, Warszawa

Wystawa przedaukcyjna:
24 lutego - 21 marca 2017 r.
Dom Aukcyjny Polswiss Art
ul. Wiejska 20, Warszawa

Kontakt w sprawie obiektów:

galeria@polswissart.pl
tel.: +48 (22) 628 13 67

ZLECENIE LICYTACJI

Zapytaj o obiekt   

Newsletter

Zapisując się na newsletter Domu Aukcyjnego Polswiss Art otrzymujesz: