Polswissart

Stopniowo swobodne formy upraszczają się do postaci regularnych pasów tworzących rytmiczny, równoległy bądź ukośny układ kompozycyjny. Precyzyjny, geometryczny ich porządek bywa jednak podwójnie naruszany – tam gdzie pasy zanikają w tle i tam gdzie rozsuwają się jak swoista przesłona odsłaniająca ruch barwnego światła budującego skomplikowaną przestrzenność tych obrazów.

(Wierzchowska W., Janusz Eysymont, w: „Katalog wystawy laureatów Nagrody Krytyki im. Cypriana Kamila Norwida z lat 1967-1976”, Warszawa 1977)

Janusz Antoni Eysymont studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1951-1956 u prof. Stanisława Czajkowskiego i Aleksandra Kobzdeja. Dyplom uzyskał na Wydziale Malarstwa w 1957 roku. W 1980 aktywnie działał w Związku Polskich Artystów Plastyków, popierającym strajk w Stoczni Gdańskiej i powstanie Solidarności. W 1981 roku był współorganizatorem i jednym z przewodniczących Kongresu Kultury Polskiej. W okresie stanu wojennego brał udział w życiu artystycznym przy warszawskim Duszpasterstwie Środowisk Twórczych. Na początku swojej drogi twórczej Janusz Eysymont uprawiał malarstwo gestu. Język abstrakcji zawsze był mu najbliższy, wierny pozostał mu przez całe życie. W pracach Eysymonta głównym bohaterem jest światło. Już jego statyczne kompozycje z połowy lat sześćdziesiątych eksponowały opozycję rozświetlonych i ciemnych płaszczyzn. Światło i cień były zasadniczymi elementami w monochromatycznych lub wielobarwnych pracach z okresu późniejszego – końca lat sześćdziesiątych i początku lat 70. Od lat 70. w sztuce Eysymonta następuje przeobrażenie a coraz wyraźniej pobrzmiewają w niej rygor logiki i redukcja środków wyrazu. Dominować zaczyna w tym czasie neutralne tło oraz naniesione nań formy geometryczne. Organiczne kształty egzystujące w odkrywanych przez niego przestrzeniach, ustąpiły miejsca na rzecz neutralnego tła przeciwstawionego światu form geometrycznych. Czas stanu wojennego i osobistego zaangażowania Eysymonta w wydarzenia społeczno-polityczne początku lat 80. zaowocowała obrazami o nowej dynamice uzyskanej dzięki zróżnicowanym napięciom kolorystycznym, z rozbłyskującymi ogniskami intensywnego, świetlistego koloru – różu, karminu, zieleni. Oszczędniejszy stał się też wówczas język wyrazu.

Polska, kolekcja prywatna
zakup od artysty