20. Eugeniusz Zak - Dziewczyna z mandoliną, 1924 (Gitarzystka)

  • Poprzedni

    Poprzednia praca

    Adolf Abram Milich
    - Róże w wazonie,

  • Następny

    Następna praca

    Mela Muter
    - Martwa natura z rybami, lata 20. XX w.,

wszystkie obiekty

Opis obiektu

„Dziewczyna z mandoliną” to dzieło wpisujące się w cykl prac określanych przez Mieczysława Sterlinga jako „rewelacje” i „źródła nowych poczynań” dla młodego pokolenia. A to za sprawą wytworzonego przez Zaka na dwa lata przed przedwczesną śmiercią dojrzałego stylu będącego efektem długoletnich poszukiwań. Styl ów polegał na uwypukleniu postaci plastyką barwy a nie- jak miało to miejsce wcześniej – za pomocą linii. Również dawny prosty rytm ustąpił miejsca komplikującym się podziałom płaszczyzny tła, postać melancholijnej muzykantki zamknięta zostaje w ruchu. W oferowanym obrazie uderza przemyślana koncepcja całości kompozycji, cecha charakterystyczna dla ostatnich dzieł Zaka, na którą wskazuje w cytowanym wyżej eseju Sterling. Koncepcja ta nie jest jednak wynikiem chłodnej kalkulacji a wyrasta wprost z wyobraźni malarza, którego współcześni mu krytycy zwykli mianować poetą i wizjonerem pełnym zadumy i mistycyzmu.  

Proweniencja

Polska, kolekcja prywatna
Desa Unicum, aukcja 24.05.2018, poz. 38
USA, kolekcja prywatna
USA, kolekcja Spencera Kellogga Jr

Wystawiany

Buffalo, Buffalo Fine Arts Gallery, Albright Art Gallery, 1938
Nowy Jork, International Art Center of Roerich Museum, 1930
Nowy Jork, Durand-Ruel Galleries, 1929
Paryż, Galerie Macel Bernheim, Eugene Zak Exposition Rétrospective, 1927
Paryż, Salon d’Automne, 1926 Paryż, Salon des Tuileries, 1925

Reprodukowany

Brus-Malinowska B., Eugeniusz Zak 1884-1926, wyd. Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2004, s. 158, nr 216
„Sztuki Piękne”, R. 2, 1925/1926, nr 12, s. 500 (jako „Chłopak z gitarą”) „Deutsche Kunst und Dekoration”, vol. 57, 1925/1926, s. 386
„Der Cicerone”, vol. 17, 1925, s. 652
„Świat”, nr 32, 1925, s. 3 (jako „Gitarzystka”)

Literatura:
Brus-Malinowska B., Eugeniusz Zak 1884-1926, wyd. Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2004, s. 158, nr 216.
Rétrospective Eugene Zak, w: „La Semaine a Paris”, 1927, nr 264, s. 51.
Zahorska S., Eugeniusz Zak, Warszawa 1927, s. 22. „L’Amour de l’art”, 1927, nr 5, s. 196.
Exposition Rétrospective Eugene Zak, w: „La Renaissance”, 1926, nr 11, s. 613.
Sterling M., Eugeniusz Zak, w: „Sztuki Piękne”, 1925/1926 R. 2, s. 500. „Świat”, nr 32, 1925, s. 3.
Der Cicerone, vol. 17, 1925. Deutsche Kunst und Dekoration, vol. 57, 1925/1926.

Biogram artysty

Eugeniusz Zak przychodzi na świat w 1884 roku, w Mogilnie na Białorusi, w rodzinie polskich Żydów. Po śmierci ojca wraz z matką artysta przeprowadza się do Warszawy. Jest dzieckiem chorowitym i delikatnym, co powoduje, że otoczony jest staranną opieką matki i dalszej części rodziny. Mimo to, już jako szesnastoletni chłopiec wyjeżdża do Paryża i kształci się w prywatnej Academie Colarossi na Montparnasse. Wiele również w tym okresie podróżuje, m.in. przez sześć miesięcy pozostaje w Monachium wraz z Leopoldem Gottliebem , Eli Nadelmanem i Romanem Kramsztykiem, uczęszczając do prywatnej szkoły Antona Azbego. W 1904 roku wraca do Paryża i bierze czynny udział w życiu artystycznym, m.in. do 1913 roku corocznie uczestniczy w pokazach Salonu Jesiennego. Bardzo szybko rośnie sława artysty, potwierdzona zakupem jego pracy przez Muzeum Luksemburskie w 1910 roku, czy indywidualną wystawą w galerie Druet w 1911 roku, a także profesurą w Academie La Palette. W 1913 roku artysta żeni się z Jadwigą Kohn - początkującą malarką i w dwa lata póżniej osiedla się ponownie w kraju, wiążąc tym razem swoje twórcze losy ze środowiskiem formistów, ukoronowane uczestnictwem w założeniu "Rytmu" w 1921 roku. Już jednak w rok póżniej Zak opuszcza kraj by po rocznym przebywaniu w Niemczech wrócić do Paryża, gdzie zamieszkuje z przyjaciółmi m.in. z Zygmuntem Menkesem i Markiem Chagallem. Bardzo dobrze rozwijającą się karierę przerywa w 1926 roku nagła śmierć artysty.

Mimo odejścia w sile wieku Zak zgromadził bardzo duży dorobek artystyczny. Za jego życia odbyły się trzy wystawy indywidualne: dwie w Paryżu (1911, 1925) i jedna w Warszawie (1917). Również za życia wystawiał na świecie: m.in. w Nowym Jorku, Chicago, Detroit, a także na Biennale w Wenecji, w 1914 roku. W kraju natomiast artysta uczestniczył w wystawach Towarzystwa Artystów Plastyków "Sztuka", "Rytmu" w Krakowie i w Warszawie oraz w wystawach Ekspresjonistów Polskich w Krakowie i we Lwowie. Twórczość artysty została oczywiście wielokrotnie doceniona po śmierci wieloma wystawami na paryskich Salonach i galeriach, także w Warszawie, Londynie, Buffalo i Nowym Jorku. Na uwagę zasługuje fakt istnienia sławnej Galerie Zak, prowadzonej przez żonę artysty po jego śmierci. Była to jedna z najciekawszych programowo galerii paryskich, wystawiająca prace najlepszych ówczesnych artystów polskich i żydowskich (m.in. pierwsza wystawa indywidulana Kandinsky'ego).

Twórczość Eugeniusza Zaka jest niezwykle charakterystyczna i spójna. Dzięki typowemu tylko dla artysty upozowaniu postaci o wydłużonych proporcjach, szczególnym, tanecznym ruchu, detalom, które przywodzą na myśl marionetki czy postaci świata teatralnego oraz opracowaniu form tożsamym z programem 'Rytmu", malarstwo Zaka jest ogromnie rozpoznawalne i nie mające odpowiednika w historii polskiej sztuki. Prezentowana praca należy do grupy prac artysty, która przywodzi na myśl dzieła takich mistrzów jak Poussin, Watteau czy Puvis de Chavannes. Na tle fantastycznego, sielankowego pejzażu w stylu włoskim czy południowofrancuskim umieszczona jest postać o typowym dla Zaka wyglądzie, lekko nawiązującym do renesansowych fascynacji artysty. Melancholia i nostalgia przedstawienia wciąga widza w krainę bezczasowości, w krainę spokoju i marzeń. Wrażenie to jest potęgowane gamą nasyconych brązów, zieleni, błekitów i różu, a także finezyjnym, miekkim konturem, tak charakterystycznym dla Zaka, sprawiającym, że całość kompozycji unosi się w bliżej nieokreślonej przestrzeni wizji artysty. Prace z cyklu idyllicznego artysty, jak zwykło sie je nazywać, należą od lat do najbardziej cennych i poszukiwanych prac na rynku dzieł sztuki. Stanowią obowiązkowe pozycje w znanych kolekcjach malarstwa w Polsce i na świecie.

Nr katalogowy: 20

Eugeniusz Zak (1884 - 1926)
Dziewczyna z mandoliną, 1924 (Gitarzystka)


olej, płótno / 73 x 54 cm
sygn. p.g.: Eug. Zak
opisany na blejtramie: The Melancholy Musician na odwrociu cztery częściowo czytelne nalepki z numerami inwentarzowymi


Estymacja:
900 000 - 1 300 000 zł
192 308 - 277 778 EUR
203 161 - 293 454 USD

Cena sprzedaży:
820 000 zł*
175 214 EUR
185 102 USD

Aukcja Dzieł Sztuki 31 maja 2022

31 maja o godz. 19.00
Dom Aukcyjny Polswiss Art
ul. Wiejska 20, Warszawa

wystawa przedaukcyjna:
16 maja - 31 maja 2022 r.
Galeria Domu Aukcyjnego
ul. Wiejska 20, Warszawa

Wystawa czynna:
pn. – pt.: 11.00 – 18.00

sob.: 11.00 – 15.00

Skontaktuj się z nami, aby licytować na aukcji:
+48 (22) 62 81 367
galeria@polswissart.pl

 

ZLECENIE LICYTACJI

Licytuj online

Zapytaj o obiekt   

Newsletter

Zapisując się na newsletter Domu Aukcyjnego Polswiss Art otrzymujesz: