Polswissart

„Kolor posiada tożsamość. To ona wypełnia obraz, wprowadza do niego wartość” – Jerzy Kałucki
(Jerzy Kałucki – notacja, Prod. Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, Filmoteka Małopolska, 19 kwietnia 2018)

Sztuka Jerzego Kałuckiego stanowi niewątpliwie kontynuację abstrakcji geometrycznej początków XX wieku. Artysta studiuje relacje między elementami przestrzeni, a także zagadnienia ruchu, barwy i światła. Geometryczne formy chętnie ogranicza na płaszczyźnie obrazu łukowatą linią, bądź z niej samej czyni obiekt zainteresowań. Układy te są precyzyjnie przemyślane. Tymczasem geometria w obrazach Kałuckiego jest mocno konceptualna. Skłania do podświadomego, indywidualnego wyobrażania sobie brakujących elementów łuków czy pasów oraz sił działających wewnątrz kompozycji.

Kwintesencją przedstawień malarskich Kałuckiego są trzy motywy: łuk, który jest fragmentem koła i rozszerza przestrzeń pracy, linia prosta oraz barwna płaszczyzna. Wszystkie działania malarskie artysty cechuje precyzja i dokładność. Malarz jest bardzo oszczędny w środkach, dzięki czemu uzyskuje niesamowitą przejrzystość wymowy.

Cykl Przebiegi, do którego zalicza się oferowana praca, powstawał w latach 2010-2012. Artysta odrzuca w nim formę koła, statyczność zamienia na dynamizm. O ile wcześniejsze prace były próbami syntezy, nadania przestrzeni arbitralnej struktury, zawierającej całokształt doświadczonego świata we wszystkich jego punktach – to nowe obrazy są tymi punktami, jednostkowymi zdarzeniami, w ułamkach czasu, przemijającymi i one są tymi co konstytuują wszechświat.

Poznań, kolekcja prywatna

Kraków, Galeria Starmach, Jerzy Kałucki. Przebiegi, marzec – kwiecień 2013.

Jerzy Kałucki. Przebiegi [katalog wystawy], Galeria Starmach, Kraków 2013 (okładka).

Malarz, scenograf, ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych. Debiutował w roku 1958 scenografi ą dla Opery Śląskiej we Wrocławiu. Wkrótce zaczął wystawiać również prace malarskie. W roku 1963 Kałucki miał swoją pierwszą wystawę indywidualną w krakowskiej Galerii Krzysztofory. W 1976 r. został ofi cjalnie członkiem Grupy Krakowskiej. Prowadził pracownię malarstwa poznańskiej ASP w latach 1981 – 2003. Artystę interesuje studiowanie relacji między elementami przestrzeni, ruchu, barwy i światła. Stosuje przede wszystkim formy abstrakcyjne – geometryczne. Chętnie ogranicza je na płaszczyźnie obrazu linią łukowatą bądź z niej samej czyni obiekt zainteresowań. Geometria w obrazach Kałuckiego jest mocno konceptualna, widz podświadomie wyobraża sobie brakujące elementy łuków czy pasów, czuje siły działające wewnątrz kompozycji. Układy te są precyzyjnie przemyślane. Konsekwentnie realizuje swoje poszukiwania w różnych mediach, grafice a nawet instalacji. Kwintesencją przedstawień malarskich Kałuckiego są trzy motywy: łuk, który jest fragmentem koła i rozszerza przestrzeń pracy, linia prosta oraz barwna płaszczyzna. Wszystkie działania malarskie Kałuckiego cechuje precyzja i dokładność. Artysta jest bardzo oszczędny w środkach, dzięki czemu uzyskuje niesamowitą przejrzystość wymowy. Sztuka Kałuckiego jest niewątpliwie kontynuacją abstrakcji geometrycznej początków XX wieku.