Polswissart

sygn. p.d.: Kramstykna odwrocie: słabo czytelny napis ołówkiem: Poli Nireńskiej/ 1937/ Krams(…)tykna górnej poprzeczce krosna papierowa nalepka i napis ołówkiem: 55 x 39/31..mstykna dolnej poprzeczce zatarty napis ołówkiem : ..tyk Collioure – to mała miejscowość rybacka, położona nad Morzem Śródziemnym, w miejscu gdzie Pireneje stykają się z morzem, we francuskiej części Katalonii. Miejsce to odkrył dla artystów na początku XX wieku słynny malarz fowista Henri Matisse (…) W ślad za Matissem zaczęło odwiedzać to miejsce wielu malarzy działających wówczas w Paryżu,w tym również Polacy(…) Podczas jednego z pobytów Kramspz ekspertyzy dołączonej do obiektu prof. Barbary Brus Malinowskiej. Pejzaże odegrały w twórczości Romana Kramsztyka równie ważną rolę co portrety czy martwe natury. Szczególnie upodobał sobie rozświetlony słońcem krajobraz śródziemnomorski. Inspiracją dla artysty była w nich niewątpliwie twórczość Paula Cezanne’a. Przedstawienia pejzażowe posiadały zazwyczaj statyczną kompozycję zbudowaną z mocnych brył, oddzielonych wyraźnym konturem. Zazwyczaj w pejzażach brak postaci ludzkich. Nie są jednak martwe. Żyją dzięki wibrującemu światłu, dzięki niesamowitym ruchom pędzla i dzięki zmianie gęstości farby.

Roman Kramsztyk to jeden z najwybitniejszych twórców łączonych z międzynarodowym środowiskiem École de Paris. Malował przede wszystkim portrety, pejzaże, sceny figuralne, martwe natury, akty. Ten wielki polski artysta żydowskiego pochodzenia czerpał z doświadczeń szkoły monachijskiej pozwalając jednocześnie uwodzić się nowym awangardowym nurtom, które rozkwitały w Paryżu w początkach XX wieku. Najbliższy był mu realizm nie pozbawiony ekspresji. Tworzył w duchu nowego klasycyzmu ale pozostawał też pod silnym wpływem malarstwa Cenzanne’a co widoczne jest zarówno w technice jak i w kompozycji jego prac. Echa fascynacji twórczością francuskiego mistrza przebrzmiewają wyraźnie w pejzażach malowanych przez Kramsztyka we Francji – prezentowany „Pejzaż z Collioure” cechują architektonicznie budowana kompozycja, miękkie pociągnięcia pędzla, delikatne kontury i wygaszone kolory. Jednak malarstwo Kramsztyka niezależnie od uprawianego przezeń gatunku to przede wszystkim afi rmacja życia, radość, witalność, czuć w nich miłość do świata i ludzi. Kramsztyk wystawiał w Krakowie, Warszawie, Lwowie, Barcelonie, Paryżu i Brukseli. Uczestniczył w Międzynarodowej Wystawie Sztuka i Technika w Paryżu w 1937 i Wystawie Światowej w 1939 roku. Zmarł tragicznie w getcie warszawskim w 1942 roku.