20. Olga Boznańska - Martwa Natura z białymi różami w błękitnej wazie, ok. 1918

  • Poprzedni

    Poprzednia praca

    Zofia Stankiewicz
    - Przed burzą, ok. 1889 r.,

  • Następny

    Następna praca

    Władysław Bakałowicz
    - Akt,

wszystkie obiekty

Opis obiektu

Najwybitniejsza polska malarka okresu Młodej Polski działająca w Monachium i Paryżu. Na jej postawę artystyczną zasadniczy wpływ wywarła wyrafinowana sztuka Jamesa Whistlera, oraz swobodny sposób malowania artystów sytuujących się na pograniczu realizmu i impresjonizmu, Edouarda Maneta i Wilhelma Leibla. Była przede wszystkim portrecistką – stworzone przez nią wizerunki zarówno osób znanych jak i zwykłych modeli wpisują się w nurt ekspresyjnego portretu modernistycznego. Z wielkim powodzeniem tworzyła również martwe natury i kompozycje kwiatowe, do których należy prezentowana Martwa natura z różami w błękitnej wazie. Boznańska umiejętnie uzyskiwała ciekawe efekty świetlne, barwne i przestrzenne w oparciu o studia, które prowadziła z natury. Najistotniejszym elementem jej twórczości był kolor. Przejawiała wyraźne zamiłowanie do tonów chłodnych, subtelnie je różnicowała, eliminując kontrast linii i konturu. Jak pisze Elżbieta Charazińska w opinii do prezentowanego obrazu artystka „ograniczonymi środkami kompozycyjnymi wykreowała delikatną, roztopioną w umownej przestrzeni, widmową wizję przekwitającego bukietu. Zdecydowanymi pociągnięciami pędzla uchwyciła przemijającą urodę kwiatów, różnicując je rozkładem światła i delikatnym zabarwieniem tonów kremowych, z których śladowo przebija szmaragdowa zieleń gałązek i listków. Mimo wrażenia rozwibrowania materii malarskiej, Boznańska całkowicie panuje nad formą roślin. Uderza w tej kompozycji potraktowanie materii wazy czy puszki, które pod nieomylnymi ruchami pędzla artystki uzyskują pewną eteryczność, objawiając swoje tajemnicze bytowanie.”

Biogram artysty

Obrazy moje wspaniale wyglądają, bo są prawdą, są uczciwe, pańskie, nie ma w nich małostkowości, nie ma maniery, nie ma blagi. Są ciche i żywe i jak gdyby je lekka zasłona od patrzących dzieliła. Są w swojej własnej atmosferze.

– Olga Boznańska (fragment z listu do Julii Gadomskiej, 1909)

 

Olga Boznańska urodziła się w 1865 roku w Krakowie. Jej rodzicami byli Adam Nowina Boznański i Eugenia Mondan, od której przyszła artystka otrzymała swoje pierwsze lekcje rysunku. W 1883 roku zaczęła rozwijać swoje umiejętności pod kierunkiem Kazimierza Pochwalskiego oraz Józefa Siedleckiego. Uczęszczała dodatkowo na Wyższy Kurs dla Kobiet im. A. Branieckiego. Od 1886 roku była studentką Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie pobierała nauki malarstwa u Karla Krichedorfa oraz Wilhelma Dürra. W 1895 roku objęła stanowisko kierownika Szkoły Malarskiej, zastępując tymczasowo Teodora Hummla. W 1898 roku osiadła na stałe w Paryżu.

Była członkinią Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, Société Nationale des Beaux-Arts i Polskiego Towarzystwa Literacko-Artystycznego w Paryżu, a także International Society of Sculptors, Engravers and Painters w Londynie. Prezentowała swoje prace na wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Berlinie, Londynie, Paryżu, Wiedniu, Amsterdamie i Wenecji, jak również w Stanach Zjednoczonych. Została wielokrotnie uhonorowana nagrodami, m.in. złotym medalem na międzynarodowej wystawie w Monachium (1905), Francuską Legią Honorową (1912), Grand Prix na Wystawie Expo w Paryżu (1939) i orderem Polonia Restituta (1938).

Boznańska najlepiej czuła się we własnej pracowni. Wypełnione papierosowym dymem i zasłonięte od bezpośredniego światła wnętrze atelier, pełne sprzętów, tkanin i zasuszonych kwiatów, stanowiło tło dla jej niezliczonych portretów oraz martwych natur. Artystka wstawała późno, ale zaraz po przebudzeniu przystępowała do malowania. Pracowała dopóki pozwalało na to dzienne światło, dzięki któremu mogła wydobyć z obrazów wielobarwne refleksy, błysk oka czy odbicie światła. Styl Boznańskiej zmieniał się na przestrzeni lat. Początkowo przeplatała się w nim aura twórczości Jamesa McNeil Whistlera, następnie doszedł do głosu impresjonistyczny sposób malowania Edouarda Maneta.

Boznańska nazywana jest malarką ciszy. Jej bezpretensjonalny sposób oddawania rzeczywistości opierał się na przekonaniu, że dodatkowe „koloryzowanie” jest zbyteczne i odbiera dziełu wiarygodność. Dojrzałe portrety artystki charakteryzuje pewna swoista duchowość, pogłębiona wąską skalą brązów i szarości. Prócz wyrafinowanej harmonii tonów, wyraźna jest również szkicowość form, mnogość uderzeń pędzla, a także umiejętne wykorzystanie naturalnej kolorystyki tekturowego podłoża. Bogata galeria wizerunków Boznańskiej obfituje zarówno w przedstawienia dorosłych, jak i dzieci. Są oni reprezentacyjnie upozowani lub też siedzą zadumani w odosobnieniu. Artystka malowała również wiele portretów własnych. Jej konsekwentny styl i twórczość przyczyniły się do wyodrębnienia w historii sztuki pierwszej wyraźnej grupy kobiet-malarek.

Nr katalogowy: 20

Olga Boznańska (1865 - 1940)
Martwa Natura z białymi różami w błękitnej wazie, ok. 1918


olej, tektura / 26,5 x 45,5 cm
sygn. p.g.: Olga Boznańska
(Obraz posiada ekspertyzę historyk sztuki Elżbiety Charazińskiej)


Cena wywoławcza:
35 000 zł
8 354 EUR
10 448 USD

Estymacja:
60 000 - 70 000 zł
14 320 - 16 707 EUR
17 911 - 20 896 USD

Cena sprzedaży:
43 000 zł
10 263 EUR
12 836 USD

AUKCJA DZIEŁ SZTUKI

16 grudnia 2014 r. godz. 19.00
ul. Wiejska 20, 00-490 Warszawa

Zapytaj o obiekt   

Newsletter

Zapisując się na newsletter Domu Aukcyjnego Polswiss Art otrzymujesz: