Polswissart

sygn. p.d.: Z. Nitka ’12 opisany na odwrocie: Z. Nitka “Enzo Cucchi”, 2012 Buntownicze malarstwo Zdzisława Nitki znane jest doskonale kolekcjonerom. Artysta nie unika trudnych tematów, a swoimi płótnami wymaga od odbiorcy sporej erudycji. Można powiedzieć, że jego malarstwo jest ilustracyjne, choć tylko w warstwie narracyjnej. Nitka „przedstawia” nam sytuacje i twórców wielkiej filozofii, sztuki i polityki. Mocno przesiąknięty jest atmosferą rodzinnego Wrocławia, ale nie tego powierzchownie rozkwitającego miasta nowych możliwości, a tego, który ciągle boryka się ze swoją trudną polsko-niemiecką historią. Nitka jest ekspresjonistą, a taki styl malarski doskonale nadaje się nie tylko do budowania komentarzy, a także do zajmowania stanowiska. Artysta stawia pytania, ale także udziela na nie odpowiedzi. Malarstwo zaangażowane to rzadka i trudna sztuka, którą Nitka opanował na najwyższym poziomie.

(ur. 1962 r.) studiował w PWSSP we Wrocławiu w pracowni prof. Jerzego Zyndwalewicza. W 1987 r. uzyskał dyplom z malarstwa pod kierunkiem prof. J. Hałasa i rozpoczyna pracę w uczelni jako jego asystent. Obecnie jest profesorem ASP we Wrocławiu. Uczestnik kilkudziesięciu wystaw indywidualnych i zbiorowych, przede wszystkim istotnych dla nurtu ekspresji m.in. Ekspresja lat 80., BWA, Sopot, (1986: Malarstwo, Galeria Test, Warszawa (1988); Arsenał 88’, Hala Gwardii, Warszawa (1988); Świeżo malowane, Galeria Zachęta, Warszawa (1988), Wild Thing, Swell Arts Centre, Oxford (1992); Noc, Galeria Zderzak, Kraków (1995); Eins von Hundert, DuMont-Kunsthalle, Kolonia (1998); Prace z lat 1985-1998, Arsenał, Poznań (1999); Młodzi czterdziestoletni, Ratusz miejski, Praga (2001); Expressions Polonaises, Gallery Maison 44, Bazylea (2006); Republika bananowa, Ekspresja lat 80., Wałbrzych, Szczecin, Poznań, Gdańsk (2008); Malarz Nitka, OKiS, Wrocław, Muzeum Śląskie, Katowice, CSW Łaźnia, Gdańsk (2008).