61. Wojciech Fangor - MA 84, 1974

  • Poprzedni

    Poprzednia praca

    Zbigniew Makowski
    - LE MAT, 1973,

  • Następny

    Następna praca

    Dominik Albiński
    - Pocałunek,

wszystkie obiekty

Opis obiektu

  opisany na odwrocie: FANGOR/ 1974/ MA84/ 601 X 90 REPRODUKOWANY: Szydłowski St., Wojciech Fangor. Space as play, Kraków 2012, s. 231. WYSTAWIANY: Wojciech Fangor. Space as play, październik 2012-styczeń 2013, Muzeum Narodowe w Krakowie. Niezwykle magnetyczna i bez wątpienia unikatowa praca olejna Wojciecha Fangora to doskonały przykład gry jaką z przestrzenią, światłem i ruchem zapoczątkował artysta pod koniec lat 50tych tworząc tym samym nurt zupełnie nowatorski nie tylko w polskiej ale i światowej sztuce. Dowodem na to są liczne wystawy w prestiżowych instytucjach m.in. „15 Polish Painters”, MoMA (Nowy Jork, 1961), Institute of Contemporary Art (Waszyngton, 1962), 34. Biennale Sztuki (Wenecja, 1968), University Art Museum (Berkeley 1971), Galeria Narodowa „Zachęta” (Warszawa, 1990), Muzeum Narodowe w Krakowie (Kraków, 2012). Z tej ostatniej pochodzi prezentowana fala MA84, która wpisuje się w okres twórczości określony przez artystę „pozytywną przestrzenią iluzyjną”. Prace powstawały wówczas z odkrycia, że możliwa jest iluzja przestrzeni rozwijająca się nie w głąb obrazu, ale w kierunku odbiorcy. Tak właśnie oddziałuje na widza oferowana abstrakcyjna kompozycja złożona z poprzecznych fal, o niewyraźnych, płynnych, „pulsujących” konturach i kontrastowych kolorach.

Biogram artysty

Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, bezsprzecznie należy do grona największych klasyków współczesności, którzy swoją twórczością nadali kształt całej polskiej sztuce okresu powojennego. Jest w czołówce najbardziej rozpoznawalnych polskich artystów, którego obrazy podbijają nie tylko rodzimy ale i światowy rynek sztuki. Początkowo Fangora fascynował kubizm. W okresie socrealizmu namalował obraz Matka Koreanka, jedno ze sztandarowych dzieł tego kierunku, a także stworzył wiele plakatów. W drugiej połowie lat 50. zwrócił się ku sztuce abstrakcyjnej. Jego twórczość zdominowana została przez problematykę przestrzeni, pokrewną estetyce op-artu. „Studium przestrzeni”, pierwszy na świecie projekt typu environment, zrealizowany w 1958 roku razem ze Stanisławem Zamecznikiem w Salonie „Nowej Kultury” był niewątpliwie przełomowym momentem w karierze artysty. Przy wejściu na wystawę Wojciech Fangor zamieścił krótkie wyjaśnienie: „Celem tej wystawy jest przekazanie zależności przestrzennych pomiędzy obrazami. Nie interesuje mnie, co zachodzi w indywidualnym obrazie, lecz co zachodzi pomiędzy obrazami. Obrazy stają się anonimowymi elementami zespołu, który rozpoczyna nowe życie i spełnia się w przestrzeni rzeczywistej. Odbiorca przez wybór drogi i czasu staje się automatycznie współtwórcą dzieła”. Na pierwszą połowę lat 70. przypada okres kontynuacji badań nad problematyką iluzji przestrzeni. Powstają wielkoformatowe płótna, w dużej części oparte na motywie fali. W 1970 roku Wojciech Fangor otworzył swoją indywidualną wystawę w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku. Było to wydarzenie przełomowe w życiu twórczym artysty. Mający już wówczas duże doświadczenie artystyczne Fangor zdawał sobie sprawę z kluczowej roli jaką odgrywała zależność między dziełem sztuki a otaczającą je przestrzenią. Relacja ta była ogromnie ważna w przypadku kół i fal toteż architektura wnętrza Muzeum Guggenheima spinała całą ekspozycję nadając jej odpowiedniego poszukiwanego przez Fangora wydźwięku.

Fangor musi być wyjątkowy – a przynajmniej w moim doświadczeniu jest wyjątkowy – jako malarz, o którym nie można powiedzieć, że się go oglądało dopóki nie zobaczy się jego dzieła w oryginale. (…) Kolory Fangora, zazwyczaj żywe, choć niekiedy przytłumione, wydają się płynąć i wirować na płótnie jak farby wlane do basenu. Albo powierzchnia koloru może pulsować na tle innego koloru, kurcząc się i rozkurczając jak ameba oglądana pod mikroskopem. Niekiedy wydaje się, że jedna z tych powierzchni zaraz odpłynie i zniknie z płótna. A jednocześnie powstaje wrażenie, że kolory zmieniają się, nie tylko pod względem intensywności, lecz także tonu barwy. (…) Jest on wielkim romantykiem op-artu, działającym nie według reguł, lecz według połączenia intuicji i eksperymentu, odwołującym się nie do rozumu, lecz do naszej tęsknoty za tym, co tajemnicze. Kiedy już to czysto wzrokowe wrażenie nowości się zatrze, okaże się, że ta sztuczka optyczna faktycznie jest czymś więcej niż tylko sztuczką i jawi się jako brama do nowego doświadczenia koloru i przestrzeni. – John Canaday Fangor’s Romantic Op, New York Times, Feb 15, 1970, p.103.

Nr katalogowy: 61

Wojciech Fangor (1922 - 2015)
MA 84, 1974


olej, płótno / 153,5 x 229,5 cm


Cena wywoławcza:
250 000 zł
59 809 EUR
76 453 USD

Estymacja:
300 000 - 400 000 zł
71 771 - 95 694 EUR
91 744 - 122 325 USD

Cena sprzedaży:
440 000 zł
105 264 EUR
134 557 USD

AUKCJA DZIEŁ SZTUKI

9 października 2014 r.
ul. Wiejska 20, Warszawa

Zapytaj o obiekt   

Newsletter

Zapisując się na newsletter Domu Aukcyjnego Polswiss Art otrzymujesz: