37. Tadeusz Kantor - Objet pictural, 1964
Proweniencja
Belgia, kolekcja prywatna
Ader Nordmann, aukcja 04.12.2015, poz. 107.
Francja, kolekcja prywatna
Szwajcaria, kolekcja M. Steindeckera
Lozanna, Galerie Alice Pauli
Wystawiany
Paryż, Galerie de l'Université Bochum, Stadtische Kunstgalerie, Profile IV. Polnische Kunst heute, 8 listopada 1964 - 17 stycznia 1965
Lozanna, Galerie Alice Pauli, Kantor [wystawa indywidualna], 27 lutego - 19 marca 1964
Reprodukowany
Profile IV. Polnische Kunst heute [katalog wystawy], wyd. Stadtische Kunstagalerie Bochum, 1964, s. nlb.
Kantor [katalog wystawy], wyd. Galerie Alice Pauli, Lozanna 1964, s. nlb.
Biogram artysty
Reżyser, twórca happeningów, malarz, scenograf, pisarz, teoretyk sztuki. Studia na Wydziale Malarstwa Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych rozpoczął w 1934 roku trafiając do pracowni prof. Władysława Jarockiego. Równocześnie z malarstwem studiował malarstwo dekoracyjne i teatralne u prof. Karola Frycza, dyrektora teatrów krakowskich. W tym czasie fascynowała go twórczość związanego z Krakowem Stanisława Wyspiańskiego. W latach powojennych Kantor współtworzył Grupę Młodych Plastyków. Z jego inicjatywy powstała również Galeria Krzysztofory, jedna z pierwszych powojennych galerii prezentujących sztukę aktualną. Aktywny w środowisku artystycznym w roku 1948 żywo zaangażował się w organizację I Wystawy Sztuki Nowoczesnej w Krakowie.W 1955 roku jako jeden z dziesiątki polskich artystów. zaprotestował przeciwko realizmowi socjalistycznemu wystawą 9 Malarzy w Domu Plastyków. Wystawa ta była zapowiedzią powstania Grupy Krakowskiej II, będąc jednym z pomysłodawców jej reaktywacji w 1957 roku.
Dla Tadeusza Kantora wizja sztuki opierała się w znacznej mierze o poszukiwanie takich sposobów artystycznej wypowiedzi, które mogłyby sprostać wyzwaniom współczesności. Był gorliwym wyznawcą pełnej swobody twórczej, zwolennikiem eksperymentu. Sam chłonął wszelkie nowinki, wykorzystując z nich to, co okazywało się przydatne jemu samemu, chętnie przetwarzał i modyfikował.
W pierwszym okresie twórczości, tuż po wojnie, malował figuratywne obrazy, wypełnione groteskowo uproszczonymi postaciami. Następnie przyszedł czas dynamicznych kompozycji metaforycznych o oszczędnej, chłodnej kolorystyce. W drugiej połowie lat 50. w wyniku podróży na Zachód a zwłaszcza zaś do Paryża zaczęły powstawać płótna taszystowskie charakteryzujące się wibracjami plam, linii, barw. Objawił się w nich stosunek Kantora do materii malarskiej, którą traktował na wskroś użytkowo. Pod koniec lat 50. tę nową ścieżkę Kantora doceniła krytyka zagraniczna a w ślad za nią europejscy i amerykańscy kolekcjonerzy sztuki. Końcówka lat 50. oraz lata 60. stały się pasmem wystawienniczych sukcesów i rozwoju kariery artystycznej Tadeusza Kantora. W latach 70. artysta powrócił do eksperymentów z płótnem tworząc liczne asamblaże i ambalaże - kompozycje półprzestrzenne, w których aplikowane na płótnie używane, nierzadko zniszczone przedmiotyprzeistaczały obraz w relief.
Nr katalogowy: 37
Tadeusz Kantor (1915 - 1990)
Objet pictural, 1964
olej, płótno / 81 x 100 cm
sygn. p.d.: Kantor, opisany na odwrocie: T. KANTOR 1,1964 CHEXBRES, na blejtramie nalepki wystawowe Galerie Alice Pauli w Lozannie, Stadtische Kunstagalerie w Bochum oraz domu aukcyjnego Ader Nordmann
- Estymacja:
-
280 000 - 350 000 zł ●
64 517 - 80 646 EUR
71 247 - 89 059 USD
- Cena sprzedaży:
-
270 000 zł*
62 212 EUR
68 703 USD
Aukcja Dzieł Sztuki 8 października 2019
Aukcja:
8 października 2019 r. godz. 19.00
Dom Aukcyjny Polswiss Art
ul. Wiejska 20, Warszawa
Wystawa przedaukcyjna:
20 września - 8 października 2019 r.
Dom Aukcyjny Polswiss Art
ul. Wiejska 20, Warszawa
- Kontakt w sprawie obiektów:
-
galeria@polswissart.pl
tel.: +48 (22) 628 13 67