35. Zygmunt Dobrzycki - Obrzęd wrzucania okruchów do wody (Taszlich), lata 20. XX w.
Opis obiektu
On nas przyjmie z powrotem w miłości, On zakryje nasze nieprawości. Wrzuci Pan wszystkie ich grzechy w głębiny morskie.
Micheasz (7:19)
Oferowany obraz, który powstał podczas pierwszego pobytu artysty w Paryżu w latach 20., jest kwintesencją sztuki jaka dominowała polskie środowisko twórców zamieszkujących stolicę Francji. Dobrzycki podjął w nim temat związany silnie z kulturą żydowską – scena ukazuje bowiem obrzęd wrzucania okruchów do wody, zwany Taszlich.
Pierwszego dnia Rosz Ha-szany (określającego początek roku w kalendarzy żydowskim) Żydzi tradycyjnie udają się do zbiornika z wodą, najlepiej takiego, w którym znajdują się ryby, i symbolicznie zrzucają z siebie grzechy. Ceremonia Taszlich obejmuje czytanie źródłowego fragmentu tej praktyki, ostatnich wersów z proroka Micheasza (7:19): On nas przyjmie z powrotem w miłości, On zakryje nasze nieprawości. Wrzuci Pan wszystkie ich grzechy w głębiny morskie. Fragmenty Psalmów, szczególnie Psalmu 118 i Psalmu 130, wraz z błaganiami i kabalistyczną modlitwą z nadzieją, że Bóg potraktuje Izrael z miłosierdziem, stanowią istotną część obchodów nowego roku.
Zwyczaj ten rozwinął się około XIII wieku i rozpowszechnił się pomimo sprzeciwu rabinów, którzy obawiali się, że przesądni ludzie uwierzą, że tashlich, a nie wspólny wysiłek teshuvah, ma moc zmiany ich życia. Do praktyk związanych z Taszlich należą wrzucanie do wody okruchów chleba, symbolizujących grzechy, oraz potrząsanie szatami w celu rozluźnienia zła, które się do nich przyczepiło. Szczególne znaczenie ma obecność wody. Woda była postrzegana jako symbol stworzenia świata i wszelkiego życia. Królowie izraelscy byli koronowani w pobliżu źródeł, co sugerowało ciągłość, podobnie jak niekończące się zwierzchnictwo Króla Królów. Ponieważ prorocy Ezechiel i Daniel otrzymali objawienie w pobliżu wody, postrzegano ją jako miejsce, w którym można odnaleźć Bożą obecność. Jako element oczyszczenia, woda reprezentuje również możliwość oczyszczenia ciała i duszy oraz obrania nowego kursu w naszym życiu.
Proweniencja
Belgia, kolekcja prywatna
Campo & Campo, aukcja 20.10.2015, poz. 102
Biogram artysty
Zygmunt Dobrzycki, polski malarz, rzeźbiarz, projektant tkanin i ceramiki, studiował malarstwo w Kijowie, a następnie w Moskwie i Petersburgu. W 1923 rozpoczął naukę w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, którą przerwał w 1924 by wyjechać do Paryża. Mieszkał tam do 1928. Następnie wyjechał do Wiednia, gdzie razem z Teodorem Axentowiczem, Józefem Mehofferem i Eugeniuszem Zakiem uczestniczył w odbywającej się w gmachu Secesji wystawie polskiej sztuki. Po powrocie do Francji, zamieszkał na południu w Saint-Paul-de-Vence, skąd wielokrotnie wyjeżdżał do Damme w Belgii. W 1929 miał wystawę indywidualną w Brukseli. Wystawa okazała się dużym sukcesem i przyniosła artyście rozgłos. W latach 30. XX wielu pokazywał swe obrazy w Brukseli, Antwerpii oraz w paryskiej Galerii l’Atelier Française. W 1937 udział prac Zygmunta Dobrzyckiego w międzynarodowej wystawie „Sztuka i technika” został nagrodzony złotym medalem. Twórczość Zygmunta Dobrzyckiego to przede wszystkim nastrojowe obrazy tematyką i stylem wywodzące się z kręgu Szkoły Paryskiej. W późniejszych latach, zwłaszcza zaś pod koniec lat 30. Artysta uległ fascynacji techniką, co miało wpływ na jego malarstwo.
Nr katalogowy: 35
Zygmunt Dobrzycki (1896 - 1970)
Obrzęd wrzucania okruchów do wody (Taszlich), lata 20. XX w.
olej, płótno / 66 x 80 cm
sygn. p.d.: Z Dobrzycki
- Estymacja:
-
100 000 - 120 000 zł ●
21 646 - 25 975 EUR
25 253 - 30 304 USD
- Cena sprzedaży:
-
95 000 zł
20 563 EUR
23 990 USD
Aukcja Dzieł Sztuki 19 października 2021
19 października 2021 godz. 19.00
Dom Aukcyjny Polswiss Art
ul. Wiejska 20, Warszawa
wystawa przedaukcyjna:
1 – 19 października 2021
Galeria Domu Aukcyjnego
ul. Wiejska 20, Warszawa