18.02.2021

The Krasnals – kariera bez ujawniania twarzy

Jako prowokatorzy kultury udowadniamy panującą w niej hipokryzję, obłudę, mechanizmy władzy. Krytykujemy sprowadzanie sztuki do propagandy politycznej, tworzenie spektaklu sztuki i odarcie jej z autentyczności. Żądamy prawa do wolności sztuki, jej demokratyczności we wszystkich sferach, również ekonomicznej. Gdzie sczeźli artyści geniusze, zastąpieni stadem identycznych nosorożców lizodupów???!!!
– The Krasnals

Jedna z najbardziej tajemniczych polskich grup artystycznych XXI w. Członkowie nie są znani z imienia i nazwiska a jedynie z pseudonimów: Whielki Krasnal - głównym malarz; Krasnal Bansky - malarz, graficiarz, fotograf, osoba odpowiedzialna za akcje w terenie; Krasnal Hałabała I – malarz, osoba zajmująca się marketingiem i edycją bloga; Krasnal Hałabała II – malarz, osoba odpowiedzialna za teksty i wystawy. Na tej podstawie można założyć, że grupa liczy czterech członków, jednak przewrotność tego zrzeszenia sprawia, że nic nie można o nich powiedzieć na pewno. Grupa została założona w 2008 roku. Ich pierwszą akcją artystyczną było stworzenie obrazu „Group of Monkeys with White Bananas”. Praca była tak łudząco podobna do dzieł świetnie sprzedającego się Wilhelma Sasnala, że została wyceniona przez dom aukcyjny Christie’s na 70 tysięcy funtów. Kiedy odkryto, że autorem wcale nie był popularny polski malarz, unieważniono cenę. Akcja ta miała na celu krytykę popularności Wilhelma Sasnala i kupowanie prac jedynie dla jego nazwiska. Głównym założeniem The Krasnals jest walka o wolość słowa, zmuszenie ludzi do refleksji, komentowanie sztuki współczesnej i życia społeczno-politycznego. Chcą otworzyć oczy publiczności i środowisku artystycznemu, że sztuka często jest stawiana na ostatnim miejscu w skomercjalizowanym rynku. Ludzie kupują nazwiska a nie obrazy. Grupa jest kojarzona przede wszystkim przez swojego bloga o sztuce, w którym otwarcie krytykują rynek oraz mechanizmy w nim rządzące. Ich opinie oraz działania wzbudzają kontrowersje i skrajne oceny. Członkowie zarzucają rynkowi sztuki, że jest on wytworem małej grupy ludzi, którzy decydują co jest dobre a co złe, co będzie drogie a co nie. Uważają, że Internet w końcu daje możliwość pojawienia się demokracji w sztuce i odbierze władze formacji kierującej do tej pory rynkiem. Uważają że sukces mógł osiągnąć tylko ten artysta, który wstrzelił się w kreowane trendy i który ma odpowiednie znajomości. The Krasnals współpracują z różnymi artystami , których wynajmują do wykonania obrazów. Nawet malarze wykonujące ich zlecenia nie znają ich tożsamości. Piotr Uklański natomiast wykorzystał swój portret stworzony przez grupę The Krasnals jako część instalacji w Tate Modern. Wystawa nazywała się Pop Life i praca Whielkiego Krasnals zawisła wśród największych nazwisk światowego rynku sztuki: Andyego Warhoala, Damiena Hirsta, Jeffa Koonsa czy Takashia Murakamiego. Praca pojawiła się także w Taschen w Art Now! Vol.3. Ich pierwsza wystawa miała miejsce w Skwerze w Warszawie w 2009 roku. Artyści zaprezentowali tam prace, które oczywiście komentowały wydarzenia świata i polski. Kolejnym krokiem w ich karierze było wydanie swojej gazety „Art Police Gazetce” podczas 54. Biennale Sztuki w Wenecji. The Krasnals stworzyli para-pawilon Królestwa Krasnali zaprojektowany przez Whielkiego Krasnals tak aby nawiązywał do pracy Mirosława Bałki „How it is”. Wystawili tam ekspozycję „Polka podnosi meteoryt z Papieża 21:37”. Było to nawiązaniem do kontrowersyjnej pracy Maurizzio Cattelana z 1999 roku. Podczas tego międzynarodowego wydarzenia dopuścili się też akcji zamknięcia Polskiego pawilonu na jedną noc i ogłoszenia się jedynym reprezentantem naszego kraju. Reszta ich akcji przebiegła pod hasłem Make Love Not Art. Artyści rozdawali różowe przypinki i chorągiewki. Na podstawie wszystkich wydarzeń z 54. Biennale w Wenecji powstał film wyreżyserowany przez Whielkiego Krasnals „La Dolce Vita”. Innym wydarzeniem artystycznym w którym brała udział grupa The Krasnals był Festiwal Malta. Artyści postanowili przejąć wydarzenie otwierając je dzień przed oficjalnym rozpoczęciem i zamykając dzień po jego zakończeniu. Zaprezentowali pracę „Ściana Płaczu/Śmiechu”. Artyści wykleili mur starej gazowni plakatami krytykującymi środowisko „Krytyki Politycznej”. Kiedy instalacja została zamalowana The Krasnals skomentowało to jako cenzurę wolności słowa.

Wydawać by się mogło, że współtwórcy grupy The Krasnals wpadli we własne sidła przez flirt z komercyjnym rynkiem sztuki. Jednak artyści nie pozwalają sobie w pełni na korzystanie z dóbr materialnych jakie przychodzą wraz ze sławą. Organizują wiele akcji charytatywnych dla dzieci, z których dochód oddają potrzebującym. Podczas charytatywnych aukcji wystawiają swoje prace, które osiągają zawrotne ceny.

W 2009 roku The Krasnals zostali nominowani do Paszportu Polityki następnie dwukrotnie otrzymali statuetkę portalu O.pl i Grand Prix "Krasnoludka Pomarańczowej Alternatywy".