15.06.2021
Kim jest współczesny akademik?
A zatem czym są dzieła Akademików? Co je wyróżnia? Jakość? Nie sądzę. Gatunek? Prawdopodobnie. Sposób tworzenia? Na pewno. Językowa poprawność? Raczej giętkość artykulacji. Elegancja? Owszem, choć nie ma nic wspólnego z uładzeniem. I w końcu: kto to jest Akademik?
— prof. dr hab. Andrzej Bednarczyk rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
Od zawsze Akademia była kuźnią prawdziwych talentów, miejscem, które odkrywało i kształtowało wielkie osobowości świata sztuki. Była też ośrodkiem tzw. sporu akademickiego, niejednokrotnie intensywnego ścierania się idei, a ta postawa owocowała nieustanną ewolucją w sztukach pięknych. Zaistnienie wielu nowych nurtów i tendencji, które nadały ton współczesnemu malarstwu i rzeźbie, nie byłoby możliwe, gdyby nie ogromne zaplecze intelektualne wsparte solidnym programem formacyjnym szkół artystycznych. Przy okazji prezentowanej aukcji prof. dr hab. Andrzej Bednarczyk napisał: „Wstąpienie w mury uczelni nieodwracalnie zmienia sposób uprawiania sztuki, odziera z instynktu, wprzęga w procedury namysłu, zmusza do podjęcia niebezpiecznej gry intuicji z racjonalnością. Nawet gdy poddany edukacji artysta w końcu zbuntuje się i zażąda zburzenia Akademii, to nigdy nie powróci do stanu niewinnej naiwności. Żądanie powrotu do dzikości nie jest dzikością. Znamienne, że rewolucjoniści z czasem obejmują profesorskie katedry” (prof. dr hab. Andrzej Bednarczyk rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie).
Środowisko Akademickie dotychczas pozostawało w cieniu pulsującego życiem polskiego rynku sztuki. Jest to niesprawiedliwe wobec niego, ponieważ większość cenionych artystów musiała przejść przez mury akademii, pozwalając tym samym na jej wpływ i kształtowanie ich dojrzałości artystycznej. W przeciwieństwie do tego, jak postrzegany był Akademizm w przeszłości, obecnie jawi się on jako mozaika różnorakich idei, u której podstawy leży wartość niezaprzeczalna, a mianowicie swoboda wypowiedzi twórczej. Z owej umiłowanej wolności bierze swój początek bogactwo współczesnej sztuki polskiej. Różnorodność tkwiąca w warstwie wizualnej prezentowanych w ramach naszego projektu prac idzie zgodnie w parze z cechą wspólną, która łączy twórczość współczesnych Akademików, a mianowicie solidnym warsztatem. Owa nienaganność techniki, dbałość o jakość użytych materiałów, kunszt który jest równie istotny co przekaz, splata współczesny akademizm z akademizmem minionym i
„Młoda osoba dotknięta pasją powoływania do istnienia rzeczy, których nikt nigdy jeszcze nie widział na oczy, podejmuje artystyczne studia na jednej z Akademii. W ten sposób staje się Akademikiem w najszerszym tego słowa znaczeniu i odróżnia się od wszystkich innych artystów.” (prof. dr hab. Andrzej Bednarczyk rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie).sprawia, że dzisiejsi Akademicy są w tym sensie kontynuatorami dorobku swoich poprzedników. W dzisiejszym świecie, w którym pojęcie sztuki staje się coraz bardziej płynne, a mnogość form przekazu zdaje się nieograniczona. Na uwagę zasługuje fakt, że niezmienną wartością pozostaje ów słynny, akademicki warsztat, pełne przygotowanie do roli artysty, przygotowanie interdyscyplinarne-nie tylko praktyczne, ale też teoretyczne.
