Polswissart

Wybitny przedstawiciel romantyzmu w malarstwie polskim. Artysta urodzony 21 lutego 1809 roku w Pułtusku. W latach 1825 – 1830 studiował malarstwo w Oddziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego u Antoniego Brodowskiego i Antoniego Blanka. Jako student wziął udział w powstaniu listopadowym, a po jego upadku udał się do Paryża ze statusem wygnańca. Tam kontynuował naukę malarstwa u Léona Cognieta. Utrzymywał bliskie kontakty m. in. z rodziną ks. Czartoryskich, Adamem Mickiewiczem, Fryderykiem Chopinem, Cyprianem Kamilem Norwidem, Teofi lem Lenartowiczem. Od 1839 roku zaczął wystawiać na Salonie paryskim. Związany z kręgiem polskiej emigracji, żyjącej nad Sekwaną. Malował dla niej akwarele poświęcone powstaniu (potem także styczniowemu), sceny przypominające szlachecką i rycerską przeszłość, skomplikowane pod względem ikonografi i kompozycje alegoryczne wyrażające mistyczne nastroje tego środowiska, tańce i zabawy ludu polskiego. Uchodził za znakomitego portrecistę Chopina; wykonał wiele jego wizerunków (także na łożu śmierci) oraz duże kompozycje przedstawiające Bal w Hôtel Lambert – Polonez Chopina. Szerokie uznanie zdobył nastrojowymi pejzażami tworzonymi w Normandii, w Prowansji (głównie w okolicach Avinionu) oraz w Burgundii, zwłaszcza w okolicach Avallon, gdzie znajdowała się posiadłość jego żony, Francuzki, Marie Caroline Jordan. Z upodobaniem przedstawiał widoki portów, nadbrzeży, żaglowców, łodzi, uwijających się rybaków, chętnie podejmował temat burzy morskiej i tonącego okrętu. Odrębna część twórczości Kwiatkowskiego stanowią jego kompozycje o motywach fantastycznych. Pozostawił wiele mistrzowskich akwarel – pejzaży, scen rodzajowych, patriotycznych i kostiumowych. Do rzadkości na rynku antykwarycznym należą olejne obrazy Kwiatkowskiego, zwłaszcza zaś martwe natury.