Polswissart

Kolor to wielka sprawa w malarstwie Menkesa. Kolor ten jest głęboki, soczysty, gęsty, dźwięczny. Ileż niespodzianek kolorystycznych, gry tonów rubinowych, perłowych, ametystowych, amarantów i fioletów, jakaś bezgraniczna inwencja barw, które służą mu skutecznie w budowanie obrazów kolorem. Nie ma takiego koloru, którego nie znałaby jego paleta, ale dominują „królewskie róże” o zmysłowym cieple, wyszukana gama zieleni, brązy modulowane aksamitną czernią. A do tego jest mistrzem w posługiwaniu się światłem. Menkes raz „oświetla” przedstawionych ludzi i przedmioty, kiedy indziej pozwoli jakby „emanować” światłu od wewnątrz, co nadaje jego płótnom atmosferę nierealną, zjawiskową...

- Władysława Jaworska, Zygmunt Menkes malarz Ecole de Paris, Biuletym Historii Sztuki, Nr 1-2, 1996.

W 1923 Menkes zamieszkał w Paryżu, gdzie wszedł w krąg École de Paris - środowiska skupiającego głównie artystów z Europy Środkowo-Wschodniej, którzy wynajmowali tanie pracownie w budynku "La Ruche" na Montparnassie ale też podróżowali na liczne plenery na południe europy i w rejony basenu Morza Śródziemnego. Pejzaż z Ibizy jest przykładem kwintesencji pejzażowego malarstwa Ecole de Paris. Tchnie zauroczeniem jakiemu ulega artysta kiedy podczas plenerowych spacerów, w danym miejscu i chwili wybiera kadr i rozstawia sztalugi. Jest pełen postimpresjonistycznego koloru i południowego światła. Widzimy wejście do posiadłości. Bez furtki, wystarczy przerwa w nagrzanym słońcem otynkowanym murku. Wielkie palmy ocieniają widoczne tylko fragmentarycznie pomarańczowe zabudowania, za którymi rozciągają się wzgórza wyspy. Kontrast palącego słońca i chłodnego cienia wzmocniony jest poprzez kontrast barw, tak znamienny dla Menkesa. Błękit nieba, zieleń roślin i pomarańcz dominują kompozycję zamykając całość w pięknej choć mało zróżnicowanej palecie, co niewątpliwie potęguje nie tylko walory kolekcjonerskie obrazu ale i czysto estetyczne.

Warszawa, kolekcja prywatna
Nowy Jork, kolekcja prywatna

J.Malinowski, B.Brus-Malinowska, W kręgu Ecole de Paris. Malarze żydowscy z Polski, Wydawnictwo DiG, Warszawa 2005, s. 279.