Siłą i wartością jego twórczości jest interdyscyplinarność, świeżość wypowiedzi, która nie ogranicza się wyłącznie do dzieł plastycznych chociaż z całą pewnością to one właśnie decydują o miejscu i roli artysty ..
– prof. Lechosław Lemański
Tomasz Kawiak, malarz i rzeźbiarz, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Paryżu, przez 14 lat był profesorem Instytutu Artystycznego w Orleanie. Pracował tam w latach 1976–1990, równolegle prowadząc światową akcje tzw. „cegłowania – BRICKWORK” . W każdym miejscu na świecie, które odwiedza, zostawia Cegłę Tomka Kawiaka: wypaloną w czerwonej glinie i opatrzoną pieczęcią. Artysta znany jest przede wszystkim z realizacji „dżinsowych” rzeźb. Tworzy stylizowane kompozycje z brązu, ceramiki i metalu, których głównym motywem są proste, niebieskie spodnie i kurtki – PRL-owski symbol zachodniego luksusu, dla wielu wówczas nieosiągalny przedmiot pożądania. W twórczości Tomka Kawiaka pamięć zbiorowa w naturalny sposób łączy się z obiektem masowego pożądania, „rzeźba Tomka czerpie całe swoje bogactwo semantyczne z relacji pomiędzy pragnieniem a pamięcią”, jak ujął to Paul Restany, francuski krytyk sztuki i filozof. Codzienność ukazywanych przez artystę obiektów zostaje przekroczona przez imperatywne przypomnienie o pragnieniu. Kawiak jako pierwszy podniósł w Polsce tematykę zaangażowanej ekologii w sztuce. W 1970 roku w rodzinnym Lublinie wykonał performance, polegający na „bandażowaniu” obciętych pni i gałęzi drzew. Miało to na celu zwrócić uwagę mieszkańców i władz miejskich na problem nieobecności zieleni w przestrzeni publicznej.
Od 1971 roku Kawiak mieszka we Francji. Wystawiał na całym świecie: do tej pory ponad 100 pokazów indywidualnych odbyło się w galeriach i muzeach. Jego prace znajdują się w licznych kolekcjach publicznych i prywatnych w Europie, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Łacińskiej, Japonii, Chinach, Korei, Australii i Maroku. W 2006 roku został odznaczony srebrnym medalem „Zasłużonego Kulturze Gloria Artis”. Mieszka i pracuje w Tangerze i we Francji.
