Tadeusz Brudzyński urodził się w 1956 roku w Warszawie. Jako dziecko wyjechał z rodzicami na trzy lata do Kinszasy, gdzie nauczył się francuskiego. Pozwoliłomu to podjąć studia artystyczne w Tuluzie, które ukończył w 1980 roku już na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni Jacka Sienickiego. W 1983 roku wyjechał na stałe do Paryża. Jego pierwsza pracownia mieściła się Cité Internationale des Arts. Brudzyński zajmował się malarstwem i rysunkiem. W początkowej fazie twórczości dominował ekspresyjny sposób wypowiedzi wpisujący się w nurt nowej sztuki polskiej lat 80. Z czasem kompozycje stały się bardziej ascetyczne i symboliczne w wyrazie. Centralnym motywem była postać ludzka, sprowadzona do zarysu a w zasadzie do pojedynczej linii, która niczym oś przecina kompozycję na pół. Tadeusz Brudzyński zmarł nagle w Paryżu w 1996 roku, w wieku zaledwie 39 lat. Przez kilkanaście lat pracy twórczej prezentował swoje prace na wystawach indywidualnych i zbiorowych, w kraju i za granicą, m.in. w Paryżu, Monako, Brukseli, Nowym Jorku i Tokio. Po jego śmierci z inicjatywy przyjaciół artysty zorganizowano w Zachęcie wystawę dorobku Brudzyńskiego, obejmującego obrazy z lat 1982-1996. Od tamtej pory pokazywano je kilkukrotnie, przede wszystkim w Warszawie. W 2024 roku galeria Aspekty zorganizowała wystawę gromadzącą zarówno znane jak i niepublikowane dzieła artysty.