Polski malarz, fotografik, reżyser i dyrektor artystyczny założonej przez siebie agencji reklamowej PZL (Przybora. Zaniewski. Ltd.).

W latach 1976–1981 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Do połowy lat 80. zajmował się wyłącznie malarstwem, później również twórczością w dziedzinie reklamy i fotografią.

Malarstwo Zaniewskiego jest niezwykle rzadkim zjawiskiem we współczesnym świecie sztuk wizualnych, ponieważ jest od niego niemal całkowicie oderwane. Można by powiedzieć, że jest antytezą sztuki zaangażowanej i podążającej za trendami. Skoncentrowane jest w całości na wewnętrznych relacjach formalnych i absolutnie wybitne jeśli nie genialne w aspekcie kompozycji. Od ponad czterdziestu lat, niezależnie od zmieniających się upodobań co do konwencji malarskiej, rodzaju deformacji czy kolorystyki Zaniewski konstruuje swoje obrazy w taki sposób, aby każdy element kompozycji był niezastąpionym wsparciem dla układu pozostałych. Mówiąc krócej i wprost, Zaniewski zafascynowany jest pięknem, a nie destrukcją i chaosem. Walka o piękno to najbardziej ryzykowny pomysł na karierę we współczesnym świecie sztuki. Zaniewski znalazł się na tej drodze nie tylko dzięki wyjątkowej wrażliwości wizualnej i talentowi, ale i okolicznościom w jakich się rozwijał. Dorastał w artystycznej rodzinie należącej do absolutnej elity kulturalnej powojennej Polski. Realia komunizmu i odcięcie od konsumpcyjnych dóbr zachodu wbrew pozorom umożliwiły mu niczym nieskrępowany rozwój intelektualny i artystyczny, osłaniając go przed przymusem walki o karierę i pozycję finansową.