Polswissart

Malarz z kręgu polskich monachijczyków, ziemianin i działacz polityczny. Uczęszczał do szkół w Odessie i Krakowie, studiował ekonomię na uniwersytecie Ruprechta-Karola w Heidelbergu. Następnie zamieszkał w Warszawie, gdzie rozpoczął studia malarstwa pod kierownictwem Wojciecha Gersona. W roku 1880 kształcił się krótko we Florencji po czym przeniósł się do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Uzupełniał wykształcenie w pracowni Józefa Brandta w Monachium. W Monachium stworzył wiele obrazów, których tematyką był przede wszystkim polski pejzaż. Wielkim powodzeniem cieszyły się obrazy przedstawiające konie – w swobodzie i w zaprzęgu – oraz sceny myśliwskie. Do stałego repertuaru Kleczyńskiego należą rozgrywające się przeważnie we wsiach i w stepach Ukrainy barwne sceny rodzajowe, jeźdźcy, sanny, kuligi i napady wilków. W jego twórczości znać echa twórczości wielkich mistrzów - Juliusza Kossaka, Alfreda Wierusz-Kowalskiego i Józefa Chełmońskiego. W roku 1888 wziął udział w jubileuszowej wystawie w Monachium. Wystawiał prace również na wystawach w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (1879-1881, 1889) oraz w Salonie Krywulta (1883,1888-1889) oraz w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (1881, 1883). W roku jubileuszowej wystawy przeniósł się do Zielonego Rogu w powiecie humańskim w pobliżu Kijowa a w rok później do majątku Knyszkowice na Podolu, gdzie zajął się hodowlą koni. Obrazy z tego okresu, poświęcone widokom Ukrainy, przepadły podczas I wojny światowej. W roku 1916 zamieszkał w Krakowie gdzie zmarł.