47. Jan Lebenstein - Księżniczka, 1967 (La Princesse)

  • Poprzedni

    Poprzednia praca

    Stanisław Szukalski
    - Portret Zofii Jordanowskiej, ok. 1953,

  • Następny

    Następna praca

    Jan Lebenstein
    - Scena salonowa, 1963,

wszystkie obiekty

Opis obiektu

Problematyka kondycji człowieka w kontekście nierozerwalności duszy i ciała jest jednym z kluczowych wątków w twórczości Jana Lebensteina. Swoją sztukę artysta traktował bardzo poważnie, wielokrotnie podkreślając w dosadny sposób, że „zabieganie o cały ten koszmarny sukces to dla mnie jest mentalne gówno”. Światy, które kreował wynikały z głębokiej refleksji nad człowiekiem, z zakorzenienia z transcendencji a sam akt twórczy traktował Lebenstein jako moment łapania absolutu za nogi, (…) oderwania się od nicości, od siebie samego.

Wizerunek człowieczeństwa, jaki przedstawia artysta, jest pokraczny ale nie pozbawiony czułości wynikającej z głębokiego zrozumienia dla ludzkiej natury. Człekokształtne postaci zaludniające prace Lebensteina, zwłaszcza te z okresu lat 60. i początku lat 70., pokazują rozczulającą potworność, karykaturalność w wymiarze cielesnym. W latach 1966 – 68 potężne figury kobiet ukazywane są we wnętrzach , na klatkach schodowych podrzędnych hotelików, samotnie lub w otoczeniu innych mniej lub bardziej fantastycznych postaci. Pojawiają się one na płótnach ale też w rysunkach oraz – po raz pierwszy wówczas – również na grafikach. Wszystkie te formy wypowiedzi Lebenstein traktuje równorzędnie, sposób wyrażania nie jest dla niego istotny, najważniejszy jest problem. Wizerunki kobiet będące syntezą archetypicznej Wielkiej Matki z ladacznicą przedstawia artysta za pomocą subtelnych kresek, rozlanych plam barwnych zieleni, ugrów i brązów, w malarstwie zaś grubym impastem, podkreślając tym samym ich organiczność, a może bardziej cielesność.

Czesław Miłosz pisał: (…) jego ludobestie i potwory są jakby odpowiedzią na demonizm czający się i w materii, i w świecie ludzkim. Demonizm wielkiego miasta znajduje u niego wyraz w niby-ludziach, niby-zwierzętach, siedzących w kinie albo na stacjach metra, w sprzężeniu seksu ze szkieletem w konwentyklach prostytutek („Zeszyty Literackie” 1999, nr 4). Bogactwo tych przedstawień, bliskie barokowości w szczegółach – ten kontekst zdaje się celowo uwypuklać zmysłową stronę człowieka. Jest w tym pewien fatalizm, obawa przed zupełnym zatraceniem duszy na korzyść ciała. Ale jest też wyrozumiałość dla słabości czyniących z człowieka karykaturę jego samego. W obrazach Lebensteina nie pada akt oskarżenia, nie wybrzmiewa słowo krytyki pod adresem ludzkości. Jest za to totalna wizja, której efektem jest traktat o naszej naturze, jak to ujął Mariusz Hermansdorfer (Jan Lebenstein, wyd. Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 2013, s. 12).      

Proweniencja

Warszawa, kolekcja prywatna
Monte Carlo, kolekcja prywatna

Wystawiany

Turyn, Galleria Il Fauno, Jan Lebenstein, kwiecień - maj 1971
Alessandria, Galleria La Maggiolina

Biogram artysty

Absolwent warszawskiej ASP (1948-54) w klasie Artura Nachta-Samborskiego należy do grupy najwybitniejszych polskich malarzy i rysowników. Przełomowym momentem w karierze artystycznej Lebensteina było otrzymanie w 1959 roku Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu. Od tego momentu twórczość artysty weszła na wielkie międzynarodowe salony zdobywając sobie wielkie uznanie krytyków i publiczności, dzięki wydarzeniom takim jak indywidualna wystawa w paryskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej w 1961 roku. Kolejne pokazy, w Amsterdamie, Nowym Jorku, Rzymie, Oslo czy Berlinie, tylko utwierdzały pozycję Lebensteina stawiając go w ścisłej czołówce światowego malarstwa. Jego twórczość jest trudna do zdefi niowania. Z jednej strony jawi się jako oryginalna odmiana malarstwa figuratywnego, z drugiej zaś przemawia bogatym językiem abstrakcyjnym, który bliski jest surrealizmowi. Obrazy Lebensteina to poetyckie transpozycje figury ludzkiej, ekspresyjne postaci zwierzęce, w których przebrzmiewa fascynacja reliktami archaicznych kultur.

Nr katalogowy: 47

Jan Lebenstein (1930 - 1999)
Księżniczka, 1967 (La Princesse)


ołówek, długopis, akwarela, gwasz, papier naklejony na płótno / 64,5 x 48 cm
sygn. p.d.: Lebenstein 67
na blejtramie okrągła pieczęć oraz papierowa nalepka Galleria Il Fauno z Turynu z opisem pracy, podłużna pieczęć Galleria La Maggiolina z Alessandrii oraz podłużna pieczęć Kolekcji Fibak Monte Carlo


Estymacja:
45 000 - 65 000 zł ●
9 657 - 13 949 EUR
10 923 - 15 777 USD

Cena sprzedaży:
65 000 zł
13 949 EUR
15 777 USD

Aukcja Dzieł Sztuki 7 grudnia 2021

7 grudnia 2021 godz. 19.00
Dom Aukcyjny Polswiss Art
ul. Wiejska 20, Warszawa

wystawa przedaukcyjna:
19 listopada – 7 grudnia 2021 r.
Galeria Domu Aukcyjnego
ul. Wiejska 20, Warszawa

Wystawa czynna:
od poniedziałku do piątku w godzinach 11-18
oraz w soboty i niedziele w godzinach 11-15

Zapytaj o obiekt   

Newsletter

Zapisując się na newsletter Domu Aukcyjnego Polswiss Art otrzymujesz: