Polswissart

sygn. p.d.: Fpautsch na odwrocie naklejka z Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Poznaniu z autorem, tytułem i datą: 1920 r. Absolwent krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych w pracowni Leona Wyczółkowskiego. Pautsch należał do czołowych reprezentantów nurtu folklorystycznego w młodopolskim okresie swej twórczości, czerpiąc inspirację z kulturowej tradycji Huculszczyzny i Podhala. Wiodącym motywem były dla niego wiejskie obyczaje, barwne stroje i religijne rytuały, ale także codzienność życia huculskiej wsi. Warsztat malarski tego oryginalnego twórcy opierał się na nasyconej barwie grubo nakładanych farb, stosował mocny kontur. Pozornie błahej tematyce nadawał Pautsch niepowtarzalny wydźwięk poprzez zastosowanie języka z pogranicza ekspresjonizmu i realizmu, nierzadko uciekając się do przerysowań bądź wręcz deformacji przedstawianych postaci. Ten szczególny rys jego twórczości wytłumaczalne jest zamiłowaniem do wnikliwej obserwacji otoczenia – w kręgach artystycznych znany był jako wytrawny karykaturzysta. Dowodem na to są słowa serdecznego przyjaciela malarza i jednego z tzw. trójki huculskiej (obok Pautscha i Władysława Jarockiego) Kazimierza Sichulskiego: „Z karykatury nic nie będzie, wstaję i przenoszę się do kąta za fi larem, gdzie na uboczu znakomity malarz Fryderyk Pautsch rysuje zapałkami, maczanymi w kawie, przepyszne karyki na białym marmurze stolika (nigdy na papierze), czemu w skupieniu przypatrują się – zresztą wcale gadatliwy – Dębicki i milczący jak zawsze Jarocki…” (Bednarscy T.Z., Krakowskim szlakiem Fryderyka Pautscha, Oficyna Wydawniczo-Drukarska „Secesja”, Kraków 2010, fragment opublikowany w kwartalnikuCracovia Leopolis)