Polswissart

Dla Nowosielskiego podstawowym źródłem pozostaje naturalna rzeczywistość (…) ale też nigdy nie maluje z natury, a punktem wyjścia jest dla niego świat form abstrakcyjnych, z których jak z podstawowych (dyskretnych) cegiełek składa kreację plastyczną, przestrzenną iluzję (…)

(Pollo A., Jerzy Nowosielski: między abstrakcją a figuracją, „Dziennik Polski”, Nr 57, 9 III 1971)

Najczęstszym tematem w malarstwie Nowosielskiego jest obecnie akt, czy też kompozycja aktów - rozsianych, zagubionych w przestrzeni. Rzadko widać je w pełnym świetle, w całości. Zazwyczaj oglądamy tylko jakiś jeden profil, część profilu, fragment odbity w lustrze, ledwie dostrzegalny, wtopiony w sieć innych linii i profilów.

(Osęka A., Przestrzeń tajemnicy, „Tygodnik Demokratyczny”, Nr 35, 28 VIII 1977)