Polswissart

Należy on do malarzy ustawicznie eksperymentujących i poszukujących wciąż syntezy plastycznej dla swego dzieła na tle nowoczesnych usiłowań w sztuce (...) Wszystko tu jest formą i barwą, wszystko podporządkowuje się jedynie suwerennym prawom obrazu.

– Konrad Sebastian Winkler (Winkler K. S., Wystawa prac Zygmunta Menkesa, [w:] „Kurier Poranny”, nr 21, 21 stycznia 1931)

W początkowej fazie sztuka Menkesa bliska była estetyce fowizmu. Z czasem ekspresja jego dzieł pogłębiła się –  artysta zaczął budować formy wyłącznie plamą barwną, nakładając farbę szybko i spontanicznie. Często malował martwe natury. Były one dla artysty szczególnie ważnym polem eksperymentów formalnych. „Dla Menkesa podstawę sztuki stanowią (...) emocje, radosne, pełne zapału pragnienie tworzenia. Jego miłość do przyrody jest szczera, lecz bardzo osobista. Niesie światu entuzjazm. To, co go otacza, to, co widzi, zmienia się w materię malarską, którą przedstawia zgodnie ze swymi odczuciami i instynktem artystycznym” (Woroniecki E., L’art polonais à Paris. [...] l’exposition de M. Z. Menkes au Portique, „La Pologne politique, économique, littéraire et artistique”, 1928, półr. I, s. 335-337).

Oferowana martwa natura w zielonym wazonie stanowi typowy przykład „amerykańskiej” twórczości artysty. Dzieło pokazuje znakomity kunszt malarski i doskonałe wyczucie formy. Świetna kompozycja nadaje obrazowi wewnętrzną ekspresję i piękno. O jego niezwykłości decyduje nie tylko wirtuozeria warsztatowa, ale także specyficzny, emanujący z obrazu nastrój.

Polska, kolekcja prywatna
Doyle Auctioneers & Apraisers, aukcja 11.05.2013, poz. 43