6. Juliusz Kossak - Dwaj Kozacy konno, 1856

  • Poprzedni

    Poprzednia praca

    Cyprian Godebski
    - Pocałunek, k. XIX w.,

  • Następny

    Następna praca

    Franz Adam
    - Konie na puszcie, 1880,

wszystkie obiekty

Proweniencja

Bielsko-Biała, kolekcja prywatna
Bielsko-Biała, Galeria Sztuka i Antyki (1992)

Reprodukowany

Olszański K., Juliusz Kossak, wyd. Ossolińskich, Wrocław Warszawa Kraków Gdańsk Łódź 1988, il. 124

Biogram artysty

Juliusz Kossak był jednym z najpopularniejszych artystów polskich XIXw, niezrównanym kontynuatorem najpiękniejszych tradycji polskiego malarstwa batalistycznego i historycznego. Malarz, rysownik oraz akwarelista urodził się w Nowym Wiśniczu niedaleko Bochni w 1824 roku. Pierwsze lekcje w kierunku edukacji artystycznej rozpoczął we Lwowie u Jana Maszkowskiego równolegle studiując prawo na tamtejszym uniwersytecie. Pod koniec pierwszej połowy XIX wieku obserwował życie codzienne oraz obyczaje arystokracji na dworach w Małopolsce oraz ziemiach wschodnich. Znajomość z Piotrem Michałowskim wzmocniła w nim zainteresowanie końmi które to obserwował podczas wyścigów, polowań czy też przejażdżek. Swą patriotyczną postawę Kossak zaakcentował uczestnicząc we lwowskiej Wiośnie Ludów w 1848 roku. Zapoznanie się z największymi kolekcjami europejskiej sztuki podczas pobytu w Petersburgu zainspirowało artystę w kierunku malarstwa batalistycznego oraz scen myśliwskich. Do roku 1855 kiedy to poślubił Zofię Gałczyńską artysta często podróżował pomiędzy Lwowem, a Warszawą odwiedził także Wiedeń oraz Węgry. Do roku 1860 mieszkał w Paryżu gdzie związał się z takimi malarzami jak Leon Kapliński, Henryk Rodakowski oraz przede wszystkim Józef Brandt. Jako główny element kształtujący warsztat Kossaka uznaje się wpływ angielskiej grafiki hippicznej. Wraz z powrotem do Warszawy artysta zdobył wielką popularność za sprawą ilustracji do takich czasopism jak „Tygodnik Ilustrowany” (którego był kierownikiem działu artystycznego) czy „Przyjaciel dzieci”. Artysta przedstawiał w nich sielankowe sceny z życia ówczesnego ziemiaństwa czy też bohaterskie dzieje polskich rycerzy. W roku 1869 artysta wraz z braćmi Gierymskimi - Aleksandrem i Maksymilianem, a także Józefem Brandtem doskonalił swój kunszt w atelier popularnego batalisty Franza Adama. Kossak ostatecznie zamieszkał w Krakowie, w którym to zaznaczył swoją pozycję jednego z najlepszych malarzy historycznych, scen rodzajowych oraz portretów reprezentacyjnych. Juliusz Kossak jest protoplastą wybitnego rodu w skład którego wchodzili: malarze Wojciech oraz Jerzy, a także pisarki Zofia, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska i Magdalena Samozwaniec.

Poprzez obserwację natury czy też wielkich europejskich mistrzów malarstwa, artysta będący w głównej mierze samoukiem, stał się punktem odniesienia wielu polskich akwarelistów. Jako element wyróżniający kunszt Kossaka uznaje się mistrzowskie opanowanie techniki akwarelowej, nienaganny warsztat oraz świetny rysunek. Podejmowana przez malarza tematyka zdecydowanie stawia go w gronie koryfeuszy kultury polskiej. Malarstwo Kossaka w trudnej sytuacji historycznej kraju służyło do podnoszenia na duchu oraz kultywowania polskości. Jego wielkie bitwy wybitnych polskich wodzów, sceny rodzajowe polskiej wsi, a także sceny polowań oraz przejażdżek konnych rodzimej szlachty krzepiąco działały na tęskniące za wolnością serca rodaków. Jako element inspiracji Kossak ochoczo sięgał do twórczości Wincentego Pola. Elementem centralny dla sztuki artysty zawsze pozostawał koń, był on motywem przewodnim we wszystkich okresach oraz tematach twórczości malarza. Zawsze świetnie wyrzeźbiona oraz perfekcyjnie namalowana sylwetka konia, została uznana jako symboliczny element polskości. Stylistyką pochodzącą z angielskich rycin nacechowane były sceny wyścigów oraz polowań w których to dominuje sztywność rysunku oraz schematyzm kompozycji. Doskonałość budowy oraz zachowań konia Kossak zaczerpnął z obserwacji jakie prowadził na paryskich ujeżdżalniach, czy też placach służących do musztry. Malowane po powrocie do kraju portrety reprezentacyjne nacechowane były wysmakowaną tonacją barw poruszającą się wokół zieleni, szarości, brązów oraz błękitu. Za szczyt możliwości artysty uznaje się pierwszą połowę lat 70-tych XIX wieku kiedy to w sposób wirtuozerski stosował techniki akwarelowe.

W 1911 roku powstało studium monograficzne o Juliuszu Kossaku, sporządzone przez StanisławaWitkiewicza, zakończone słowami, które wydaja się być kwintesencją sylwetki twórczej artysty: Jego cechy i zalety artystyczne są zadziwiające, jego twórczość zdumiewa ogromem prac dokonanych, siła i żywotność jego zdolności jest niespożyta, trwa do ostatniej chwili życia, do ostatniego tchnienia z tą samą niepohamowaną energią i blaskiem świeżości i młodości.

Nr katalogowy: 6

Juliusz Kossak (1824 - 1899)
Dwaj Kozacy konno, 1856


akwarela, papier / 27 x 19,5 cm (w świetle oprawy)
sygn. p.d.: Juliusz Kossak, 1856
na odwrocie stemple: Sztuka i Antyki Leszek Wąs, Bielsko-Biała


Estymacja:
60 000 - 80 000 zł
13 393 - 17 858 EUR
16 173 - 21 564 USD

Cena sprzedaży:
60 000 zł
13 393 EUR
16 173 USD

AUKCJA DZIEŁ SZTUKI 9 MARCA

9 marca godz. 19.00
aukcja odbędzie się online

wystawa przedaukcyjna:
19 lutego – 9 marca 2021
Galeria Domu Aukcyjnego
ul. Wiejska 20, Warszawa

Licytuj online

ZLECENIE LICYTACJI

Zapytaj o obiekt   

Newsletter

Zapisując się na newsletter Domu Aukcyjnego Polswiss Art otrzymujesz: