15. Józef Mehoffer - Ogród kwiatowy, ok. 1930

  • Poprzedni

    Poprzednia praca

    Stanisław Wyspiański
    - Staś w poduszce, 1902,

  • Następny

    Następna praca

    Iwan Trusz
    - Okiść śnieżna,

wszystkie obiekty

Opis obiektu

Pejzaże stanowią w twórczości Józefa Mehoffera istotny motyw, wiele z nich powstało przed 1917 rokiem w posiadłości malarza w Jankówce oraz w okresie międzywojennym, podczas wakacyjnych pobytów artysty w zaprzyjaźnionych majątkach, m.in.: u Popielów czy Mycielskich. Do rzadkości natomiast należą pejzaże w czystej postaci, pozbawione sztafażu postaciowego bądź zwierzęcego. Szeroko rozmalowane studium z natury jakim jest oferowany „Ogród kwiatowy” namalował artysta ok. 1930 roku. Urzeczony barwnością kwiatów Mehoffer starał się zatrzymać ich szybko przemijającą urodę a także niepowtarzalny urok ciepłego letniego dnia, gdy słońce wyostrza kontrasty światła i cienia. Temu wrażeniu podporządkował prostą kompozycję, skupiając uwagę na motywie, jak również zróżnicowane środki techniczne. Partie ścieżek oraz gazonu są malowane cienko smugami rozprowadzaną farbą, miejscami niemal przezroczyście, a drzewa z dalszego planu wydobyte zostały szerokimi pociągnięciami rozrzedzonej farby. Natomiast pnie, czubki krzewów oraz główki kwiatków i drobne roślinki są potraktowane krótkimi dotknięciami cienkiego pędzla gęściejszą farbą, miejscami impastowo. Rozciągniętymi smugami równie gęstej farby zostały wyprowadzone szkicowe sylwetki krzewów po prawej i pośrodku oraz rosochate pnie i gałęzie drzewek po lewej. Skrawek nieba założono cienko rozsmarowanym błękitem. Oferowany obraz, pełen światła i koloru nawiązuje pod względem nastroju do płócien francuskich impresjonistów.

Proweniencja

Kraków, kolekcja prywatna

Biogram artysty

A rzeczywistą prawdą w sztuce jest wierność zamierzonemu celowi, szczerze artystycznemu i świadomość siebie.

– Józef Mehoffer (Mehoffer J., Uwagi o sztuce i jej stosunku do natury, w: „Przegląd Polski”, 1897, t. 4 (124), R. XXXI, s. 28.)

 

Józef Mehoffer – malarz, rysownik, grafik – był czołowym reprezentantem sztuki Młodej Polski. Urodził się w 1869 roku w Krakowie. Ojciec przedwcześnie go osierocił, pozostawiając tylko pod opieką matki. W okresie studenckim artysta kształcił się na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz równolegle w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Był uczniem m.in. Jana Matejki. Podczas lat nauki uczestniczył w pracach restauratorskich w Kościele Mariackim w Krakowie, co miało silny wpływ na jego przyszłą twórczość. Zainteresował się wtedy witrażami i dekoracyjnym malarstwem ściennym, odgadując tym przyszłe tendencje w sztuce.

Naukę artystyczną kontynuował w Wiedniu oraz w Paryżu – kolejno w Académie Julian, École Nationale des Arts Décoratifs, a następnie w Académie Colarossi i École Nationale des Beaux-Arts. Dłuższy pobyt we Francji wykorzystał Mehoffer do licznych podróży, m.in. do Włoch, Niemiec i Szwajcarii. W Paryżu artysta dzielił pracownię ze Stanisławem Wyspiańskim, również uczniem Matejki. Obu twórców połączyła przyjaźń, ale i rywalizacja – uczestniczyli bowiem w tych samych konkursach, m.in. na kurtynę Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie w 1891 roku czy na witraże do łacińskiej katedry we Lwowie w 1894 roku. Obaj ostatecznie wypracowali własną, indywidualną stylistykę – Wyspiański stał się prekursorem polskiego ekspresjonizmu zaś Mehoffer stworzył formułę dekoracyjności w oparciu o secesyjną stylistykę.

W Paryżu artysta poznał swoją przyszłą żonę Jadwigę Jankowską, którą wielokrotnie przedstawiał na swoich obrazach. Zasłynął projektami witraży do kolegiaty św. Mikołaja we Fryburgu, a także do wielu świątyń na terenie Polski. Wykonywał monumentalne polichromie zdobiące kaplice kościołów i budynków państwowych. W Katedrze Wawelskiej możemy podziwiać do tej pory wiele jego realizacji. Jest twórcą polichromii kaplicy skarbca katedralnego oraz witraży w nawach.

Artysta aktywnie działał na macierzystej uczelni pełniąc funkcję profesora zwyczajnego i rektora. Był członkiem założycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, należał do międzynarodowych ugrupowań artystycznych. Malarstwo Mehoffera jest esencją bogatej symboliki i dekoracyjności połączonych z doskonałym warsztatem wyniesionym z matejkowskiej szkoły. Początkowo w swej twórczości z lat 90. działał w duchu symbolizmu i postimpresjonizmu. Okres dojrzały przypadł na lata 1895-1914. Etap ten w twórczości Mehoffera można nazwać modernistycznym, bowiem nacechowany jest silnym liryzmem oraz dekadenckim i zmysłowym nastrojem. Barwa jest intensywna i nasycona, a rysunek giętki i pewny. Jego niezwykła secesyjność linii połączona z mistrzowską ornamentyką szczególnie widoczne są w malarstwie portretowym. Późniejsza twórczość Mehoffera nacechowana jest rozświetleniem palety, a kontur podporządkowany zostaje plamie barwnej. Po 1914 roku w jego dziełach zaczynają dominować pejzaże afirmujące piękno natury. Kilkadziesiąt lat twórczości Mehoffera to pasmo sukcesów i prestiżowych zamówień. Malarz brał udział w licznych wystawach, był wielokrotnie nagradzany, m.in. we Lwowie (1894), Paryżu (1900) czy St. Luois (1905). Pozostawił po sobie obszerny dziennik oraz korespondencję, dzięki którym możemy dowiedzieć się nie tylko jakim był artystą, ale również człowiekiem.

Nr katalogowy: 15

Józef Mehoffer (1869 - 1946)
Ogród kwiatowy, ok. 1930


olej, płótno / 41,5 x 65 cm
sygn. p.d. (czarną farbą): Józef Mehoffer
na odwrocie na blejtramie ołówkiem: Herzberg w załączeniu ekspertyza Elżbiety Charazińskiej


Estymacja:
250 000 - 350 000 zł
57 737 - 80 832 EUR
65 275 - 91 384 USD

Cena sprzedaży:
300 000 zł
69 285 EUR
78 329 USD

AUKCJA DZIEŁ SZTUKI 12 MARCA 2019

12 marca 2019 r. godz. 19.00
Dom Aukcyjny Polswiss Art
ul. Wiejska 20, Warszawa

Kontakt w sprawie obiektów:

galeria@polswissart.pl
+48 (22) 628 13 67

ZLECENIE LICYTACJI

Zapytaj o obiekt   

Newsletter

Zapisując się na newsletter Domu Aukcyjnego Polswiss Art otrzymujesz: