Polswissart

sygn. l.d.: Zofi a Stankiewicz Polska graficzka, rysowniczka i ilustratorka czynna w Warszawie reprezentująca nurt symbolizmu. Urodzona w 1862 roku w Ryźnej na Ukrainie, zmarła w 1955 roku w Warszawie. Ukończywszy studia chemiczne w Charkowie rozpoczęła w 1876 roku edukację artystyczną pod kierunkiem J. Schreidera. Naukę kontynuowała od 1878 roku w Szkole Rysunkowej Władysława Gersona w Warszawie. W 1880 wyjechała do Paryża by doskonalić swe umiejętności malarskie w Académie Julian u T. Robert-Fleury’ego, P. Delaroche’a, J.-P. Laurensa i W. A. Bouguereaau. Po powrocie do Warszawy w 1883 rozszerzyła studia w pracowniach Miłosza Kotarbińskiego, Konrada Krzyżanowskiego i Kazimierza Stabrowskiego. Współpracowała jako ilustratorka z poczytnymi czasopismami “Kłosy”, “Tygodnik Ilustrowany”, “Bluszcz” i “Wędrowiec”. We wczesnej fazie twórczości malowała rozległe ukraińskie pejzaże ewokujące nostalgiczny nastrój. Na urządzonej w 1900 wystawie “jednobarwnej” otrzymała nagrodę za wykonane węglem studia drzew, które krytycy zinterpretowali jako symboliczne obrazy dające wyraz panteistycznej postawie. W 1904 artystka ostatecznie porzuciła techniki malarskie na rzecz czarno-białego obrazowania i graficznych mediów; mistrzostwo warsztatowe osiągnęła w dziedzinie akwaforty i akwatinty (Noc nad jeziorem). W 1911 na Konkursie Graficznym im. H. Grohmana w Zakopanem zdobyła trzecią nagrodę za akwatintę Mój dom rodzinny (1911).