Do 10 lutego prowadzimy nabór obiektów na
Aukcję Dzieł Sztuki 14 marca 2023.
„Portret córki Heleny z krogulcem" Jana Matejki sprzedany za łączną kwotę 15 mln 120 tys. zł!
Zimowa Aukcja Dzieł Sztuki była największą aukcją w historii polskiego rynku aukcyjnego, jej obrót wyniósł 46 mln 700 tys. zł.
„Obrazek jakich wiele" Leona Wyczółkowskiego sprzedany za łączną kwotę 3 mln 960 tys. zł
Rekordowa grupa rzeźbiarska prezentowana będzie na wystawie jednego obiektu do 2024 roku.
4 mln 920 tys. zł to kwota (wraz z opłatami) za jaką został sprzedany obraz „Portret Zdzisława i Bolesława Włodków" Jana Matejki.
Zobacz wyniki aukcji Rzeźby i obiektów przestrzennych
Dom Aukcyjny Polswiss Art przyjmuje propozycje obiektów do sprzedaży galeryjnej.
Dochód zostanie przeznaczony na rzecz potrzeb dzieci z Ukrainy.
179 299 zł trafi do Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce po naszej wiosennej Aukcji Dzieł Sztuki!
„Bambini” najdroższym dziełem sztuki w Polsce oraz najdrożej sprzedaną pracą Magdaleny Abakanowicz na świecie.
Za kwotę 4 200 000 zł prywatny kolekcjoner zakupił grupę żeliwnych postaci Magdaleny Abakanowicz na aukcji Rzeźba i obiekty przestrzenne.
Licytuj samodzielnie za pomocą swojego telefonu, komputera lub tabletu w każdym miejscu, w dowolnym czasie.
Nowe wnętrza galerii przy ulicy Wiejskiej 20 w Warszawie już otwarte!
Rekordowa w historii rynku aukcyjnego, zimowa aukcja Domu Aukcyjnego Polswiss Art 13 grudnia, była największą aukcją po 1989 roku. Aukcja przyniosła rekordowy obrót niemal 47 mln złotych. Ten wynik potwierdza stabilną kondycję rynku inwestycji w dzieła sztuki, a rekordowe licytacje najlepszych merytorycznie obiektów, są dowodem na zaufanie jakim ten rynek z wieloletnią historią, cieszy się wśród kolekcjonerów i inwestorów.
Wedle przyjętych w XIX wieku patriarchalnych norm społecznych, dominującą pozycję w domu miał mężczyzna. Pracował, dbając o bezpieczeństwo finansowe rodziny, małżonce pozostawiając królestwo domowego ogniska, a wraz z nim opiekę nad dziećmi. U Matejków jednak życie rodzinne układało się nieco inaczej…
Po eksperymentach z abstrakcją bezforemną (informelem), zainteresowania twórcze Kantora zwróciły się ponownie ku figuracji. Artysta nie chciał jednak wracać do tradycji malarstwa i poszukiwał nowego sposobu przywrócenia i wyizolowania przedmiotu. Już w 1956 roku rozmyślał o układach „które byłyby sztuczne, to znaczy miały szansę autonomii” (Kantor T., Pierwszy ambalaż, [w:] Kantor T., Metamorfozy. Teksty o latach 1938-1974, Cricoteka, Kraków 2000, s. 323). Nie znał jednak wówczas jeszcze pojęcia ambalażu.
Miała swoje przyzwyczajenia i specyficzne techniki pracy. W twórczej pasji nie przeszkadzały jej powyginane pędzle, nieczyszczona latami, połamana paleta malarska czy tanie farby. Liczył się przede wszystkim model i jego indywidualna natura, którą z wielkim kunsztem i lekkością oddawała na szarej tekturze. Mówiła: „(…) w chwili, kiedy nie będę mogła malować, powinnam przestać żyć”.
Autoportret z pędzlem w dłoni, 1906
Autoportret z pędzlem w dłoni, 1906
Portret dr. Woszyckiego (Portret dentysty doktora Woszyckiego), ok. 1896-1899
Portret dr. Woszyckiego (Portret dentysty doktora Woszyckiego), ok. 1896-1899
Rytm mały, 1920
Rytm mały, 1920
Le Portrait Embaile, 1978
Le Portrait Embaile, 1978
Portret córki Heleny z krogulcem, 1882/1883
Portret córki Heleny z krogulcem, 1882/1883
3 + R, 1989
3 + R, 1989