Polswissart

Maria Papa Rostkowska z uporem i zapałem przez lata, bez przerwy i w ciszy, kontynuuje swoją piękną twórczość rzeźbiarską... Artystka daje nam możliwość kontemplowania dzieła pokrzepiającego i wielkodusznego, zauroczonego kulturą i cywilizacją.

– André Verdet

Przygoda Marii Papa Rostkowskiej z rzeźbą, gatunkiem, którego nie uprawiała aż do początku lat 60., rozpoczęła się wraz z pierwszymi podróżami artystki do Włoch. W tych latach spędzała letnie wakacje w miasteczku Albisola, niedaleko Savony w Ligurii. Tam odkryła pracę z ceramiką i gliną, która później doprowadziła ją do całkowitego poświęcenia się rzeźbie. Dołączyła do pracowni ceramicznej Tullio Mazzottiego, między innymi wraz z Lucio Fontaną, i weszła do kręgu artystów otaczających słynnego mediolańskiego marszanda Carlo Cardazzo, założyciela i dyrektora Galleria del Naviglio, do którego stajni należeli artyści tacy jak Capogrossi, Crippa, Fabbri, Manzoni, Scanavino, Milena Milani, Sassu, Wifredo Lam i Asger Jorn.

Terakotowe prace Papa Rostkowkiej zostały po raz pierwszy wystawione w Galleria del Naviglio w 1960 roku, z towarzyszącym im tekstem poety i krytyka sztuki André Verdeta. W 1966 roku, z rekomendacji Jeana Arpa i Lucio Fontany, polska artystka otrzymała nagrodę rzeźbiarską Fundacji Williama i Normy Copleyów i została zaproszona przez Giuseppe Marchioriego do udziału w Sympozjum Marmuru zorganizowanym przez Towarzystwo Henraux w Querceta, w Versilii (prowincja Lucca). Tam Maria Papa Rostkowska odkryła marmur, który miał stać się jej ulubionym materiałem.

Terakotowe bozzeto do rzeźby Lew powstało ok. 1973 roku, u początków rzeźbiarskiej drogi. Stylistyka wskazuje na inspiracje sztuką Dalekiego Wschodu, w której przedstawienia tego zwierzęcia są bardzo rozpowszechnione. Maria Papa Rostkowska wykonała tę pracę po swojej podróży do Persepolis w Iranie. Oczy lwa wyrzeźbione w formie spiral związane są z symboliką odwiecznych zmian i powtarzalnego cyklu życia. Artystka wykonała dwie wersje tej rzeźby: małą odkutą w żółtym marmurze syryjskim (obecnie w kolekcji prywatnej w Paryżu) oraz eksponowaną dziś w Parku Rzeźby warszawskiej Królikarni kompozycję wyrzeźbioną w kamieniu z Trani. Mniejsza wersja została odlana w brązie w roku 2017.

Warszawa, kolekcja prywatna