51. Stanisław Fijałkowski - XVIII Studia talmudyczne, 1980

  • Poprzedni

    Poprzednia praca

    Jan Lebenstein
    - Points de vue, 1967,

  • Następny

    Następna praca

    Henryk Stażewski
    - Relief no. 4, 1979,

wszystkie obiekty

Proweniencja

Warszawa, kolekcja prywatna
Nowy Jork, kolekcja Charlie Weiss

Wystawiany

Osaka, Museum of Modern Art, 1981.
Belgrad, Exposition Internationalle des Arts Plastiques, 1981.
Białystok, BWA, 1982. Paryż, Centre Pompidou, 1983.
Paryż, Instytut Polski, 1984.
Berlin Zachodni, Galeria Marina Dinkler, 1987.
Warszawa, Galeria Studio, 1990. Londyn, Instytut Polski, 1990.
Lublin, BWA, 1991.
Düsseldorf, Instytut Polski, 1994.
Łódź, Galeria Willa, 1997.
Rzym, Instytut Polski, 1998.
Bielsko-Biała, Galeria Bielska, 1999.
Gliwice, Galeria Esta, 2000.
Łódź, Galeria 86, 2002.
Poznań, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Stanisław Fijałkowski, 2003.
Warszawa, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, 2003.
Wrocław, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2003.
Lublin, Andzelm Gallery, Malowanie. Stanisław Fijałkowski, 2008.
Łódź, Atlas Sztuki, 2010.
Ostrowiec, BWA, 2011.
Kraków, Galeria Pryzmat, Stanisław Fijałkowski, 2013.
Kielce, Galeria Winda, 2013.
Nowy Jork, Green Point Projects, A young man plans a voyage, 2017.

Reprodukowany

Stanisław Fijałkowski, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Poznań 2003, s. 180. Malowanie. Stanisław Fijałkowski [katalog wystawy],wyd. Apostolicum, Lublin 2008, okładka.
Stanisław Fijałkowski, Before and after Abstraction [katalog wystawy], Berlin 2016.
Stanisław Fijałkowski: A Young Man Plans a Voyage [katalog wystawy], Green Point Projects Nowy Jork, Łódź 2017, s. 45.

Biogram artysty

Nieliczni tylko z szacunkiem pochylą się nad tajemnicą zawartą w uduchowionym przez nas przedmiocie, jakim jest odpowiednio pomalowane płótno. Przyłączmy się do nich, nie zachwycajmy się tak bardzo sobą i odwróciwszy głowę od rynkowego zgiełku wejdźmy w sferę błogosławionej ciszy, uciszmy się!

– Stanisław Fijałkowski („Wokół ramy”, z dn. 1 kwietnia 2007.)

 

Stanisław Fijałkowski był jednym z najwybitniejszych polskich artystów współczesnych. W 2002 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, z którą był związany od czasów studenckich, przez profesurę aż do przejścia na emeryturę. W latach 1946-1951 rozpoczął studia w  nowo otwartej  łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie jego profesorami byli: Władysław Strzemiński, Stefan Wegner i Ludwik Tyrowicz.  Na postawę artystyczną Fijałkowskiego oraz jego stosunek do sztuki wielki wpływ wywarł kontakt ze Strzemińskim, w którego pracowni w późniejszym czasie rozpoczął Fijałkowski swoją pedagogiczną karierę, w latach 1947- 1993 był wykładowcą łódzkiej uczelni. Artysta reprezentował Polskę na Biennale w São Paulo (1969) i na Biennale w Wenecji (1972). W roku 1977 wyróżniono go Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida, a w 1989 uhonorowany został prestiżową Nagrodą im. Jana Cybisa. Uzyskał też wiele nagród krajowych i międzynarodowych na licznych wystawach, m.in. na Biennale Grafiki w Krakowie (1968 i 1970), na wystawie Bianco e Nero w Lugano (1972), na Biennale Grafiki w Lublanie (1977), na Triennale „Graphica Creativa” w Jyväskylä (1978), na Biennale Grafiki we Frechen (1978), na Biennale Grafiki Europejskiej w Heidelbergu (1979), na Międzynarodowym Festiwalu Malarstwa w Cagnes-sur-Mer (1986), Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie XYLONU w Winterthur (1994).

Do dziś dnia Stanisław Fijałkowski uważany jest za niezastąpionego świadka trudnej powojennej historii polskiej awangardy. I choć nie kontynuuje dosłownie myśli swego mistrza to realizuje propagowaną przez Strzemińskiego  powinność odpowiedzialności roli malarza. Jako teoretyk sztuki dokonał polskich przekładów fundamentalnych tekstów ojców światowej awangardy - Wasyla Kandyńskiego „O duchowości w sztuce” i „Punkt i linia a płaszczyzna” oraz Kazimierza Malewicza „Świat bezprzedmiotowy”. Początkowe twórcze poszukiwania Fijałkowskiego sytuują go w orbicie postimpresjonizmu i lirycznego surrealizmu, choć nie obcy był mu również kubizm, a następnie informel. Tradycja łódzkiej szkoły, wpływ mistrza i profesora Strzemińskiego oraz fascynacja twórczością pionierów światowej awangardy sprawiły, że jego kolejne dzieła określane były mianem „wyrafinowanego i poetyckiego surrealizmu” lub „bezforemnej i geometrycznej abstrakcji ”. Artysta posługuje się stonowaną gamą kolorystyczną i z pozoru niedbałymi figurami i formami – kołami, elipsami i liniami.  

Fijałkowski odegrał znaczącą rolę w gronie pedagogicznym, które kształtowało oblicze łódzkiej Szkoły (dzisiejszej ASP). Był m.in. świadkiem usunięcia z PWSSP prof. Władysława Strzemińskiego, a wiele lat później – nadania tej uczelni imienia autora Teorii widzenia. Po latach podsumował ten czas: „Do uczelni zostałem zaangażowany jeszcze podczas studiów i przepracowałem w niej prawie pół wieku, starając się pozostać wierny memu powołaniu artysty. Szkołę traktowałem jako źródło duchowości określonego środowiska, na które składają się artyści w nim tworzący, pedagodzy uczelni, a przede wszystkim studiująca młodzież. Jedynym sensem tworzenia szkół artystycznych jest danie młodzieży szans rozwoju duchowego, a w czasach politycznego ucisku- ocalenia jej niezależności i wiary w możliwość przeniesienia prawdziwych wartości w lepszą przyszłość. (…) Źródłem dumy uczelni nie są zatrudnieni w niej pracownicy, lecz jej absolwenci to oni są prawdziwym jej dorobkiem.” Twórczości Stanisława Fijałkowskiego poświęcona została wystawa retrospektywna w Muzeum Narodowym w Poznaniu, Muzeum Narodowym we Wrocławiu oraz w Narodowej Galerii Sztuki "Zachęta" w Warszawie (2003). W marcu 2018 roku w Spectra Art Space w Warszawie miało miejsce otwarcie wielkiej wystawy artysty zorganizowanej przez Fundację Rodziny Staraków, która wpisując się w obchody jubileuszu „100-lecia Awangardy w Polsce” oddała profesorowi Fijałkowskiemu należne mu miejsce w historii polskiej sztuki powojennej.  

Nr katalogowy: 51

Stanisław Fijałkowski (1922 - 2020)
XVIII Studia talmudyczne, 1980


olej, płótno / 73,5 x 65,5 cm
sygn. i opisany na blejtramie: 167 S. Fijałkowski XVIII Studia talmudyczne, 1980 1/80
oraz nalepka z infromacją o obrazie


Estymacja:
300 000 - 400 000 zł ●
63 830 - 85 107 EUR
65 503 - 87 337 USD

Cena sprzedaży:
420 000 zł
89 362 EUR
91 704 USD

Aukcja Dzieł Sztuki 13 grudnia 2022

wtorek, 13 grudnia 2022, o godz. 19.00
Dom Aukcyjny Polswiss Art
ul. Wiejska 20, Warszawa

wystawa przedaukcyjna:
25 listopada - 13 grudnia 2022 r.
Galeria Domu Aukcyjnego
ul. Wiejska 20, Warszawa

Wystawa czynna:
pn. – pt.: 11.00 – 18.00

sob.: 11.00 – 15.00

Skontaktuj się z nami, aby licytować na aukcji:
+48 (22) 62 81 367
galeria@polswissart.pl

Licytuj online

ZLECENIE LICYTACJI

Zapytaj o obiekt   

Newsletter

Zapisując się na newsletter Domu Aukcyjnego Polswiss Art otrzymujesz: